ΣΚΟΠΟΙ
Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στις παρακάτω βασικές προβολές ακτινολογικής εξέτασης των οστών του θώρακα:
▶Πλάγια προβολή στέρνου.
▶Ο-π προβολή θώρακα για πλευρές.
▶Π-ο προβολή άνω πλευρών.
▶Οπίσθια λοξή προβολή άνω πλευρών.
▶Π-ο προβολή κάτω πλευρών.
▶Οπίσθια λοξή προβολή κάτω πλευρών.
Μετά την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας θα πρέπει να είσαι σε θέση:
1.Να περιγράφεις την τοποθέτηση του ασθενούς σε κάθε βασική προβολή των οστών του θώρακα.
2.Να αναφέρεις το σημείο επικέντρωσης, την κλίση της λυχνίας, την έκταση του ακτινογραφικού πεδίου και τα μέτρα ακτινοπροστασίας που πρέπει να λαμβάνεις σε κάθε προβολή.
3.Να αναφέρεις για κάθε προβολή τους προτεινόμενους τεχνικούς παράγοντες (kVp, ενισχυτική πινακίδα, χρήση αντισκεδαστικού διαφράγματος, εστιακή απόσταση), για την παραγωγή μιας αποδεκτής ακτινογραφίας.
4.Να εξηγείς τη χρησιμότητα κάθε βασικής προβολής των οστών του θώρακα.
5.Να αναγνωρίζεις σε ακτινογραφίες των οστών του θώρακα τα διάφορα ανατομικά και ακτινοανατομικά μορφώματα.
6.Να κάνεις ακτινογραφική κριτική σε ακτινογραφίες που σου επιδεικνύονται με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης και να αναγνωρίζεις τα κοινά λάθη τοποθέτησης.
7.Να περιγράφεις τις απαραίτητες τροποποιήσεις στις βασικές προβολές για άτυπους ή τραυματισμένους ασθενείς κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των οστών του θώρακα.
8.Να αποκτήσεις τις απαιτούμενες δεξιότητες για τον ακτινογραφικό έλεγχο των οστών του θώρακα.
9.Να επιδεικνύεις την τοποθέτηση του ασθενούς σε κάθε βασική προβολή των οστών του θώρακα.
ΣΚΕΠΤΙΚΟ & ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
Για την επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών και του στέρνου, θα πρέπει να μάθεις και να κατανοείς την ανατομία και τις σχέσεις μεταξύ των θεμάτων της περιοχής. Παράλληλα, θα πρέπει να μάθεις, με σωστή σειρά, τα απαραίτητα βήματα για την τοποθέτηση του εξεταζόμενου τμήματος, καθώς και το ακριβές σημείο επικέντρωσης. Η κατανόηση της σημασίας της θέσης του εξεταζόμενου θέματος (π.χ. του διαφράγματος) σε σχέση με την πορεία της κεντρικής ακτίνας, θα σε βοηθήσει, να μπορείς να κάνεις εύκολα τροποποιήσεις της τεχνικής όταν η κατάσταση του ασθενούς δεν επιτρέπει την τοποθέτηση του στις βασικές προβολικές θέσεις.
Ακόμη, θα πρέπει να είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις τα διάφορα ανατομικά μόρια που αναδεικνύονται στην ακτινογραφία, καθώς και να ξέρεις τη χρησιμότητα κάθε ακτινογραφίας που κάνεις. Η ακτινογραφική αξιολόγηση των ακτινογραφιών είναι επίσης πολύ σημαντική για να είναι εύκολη η αναγνώριση των λαθών που έχουν γίνει ώστε να μπορούν να διορθωθούν με ευκολία.
Η μεθοδική προσέγγιση, η ακρίβεια στις κινήσεις και η εμπειρία από την πρακτική είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη σωστών συνηθειών τοποθέτησης. Η ανάπτυξη όλων αυτών των ικανοτήτων θα σου επιτρέψει να δρας σαν ένας σκεπτόμενος τεχνολόγος ακτινολόγος που μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και περιστάσεις.
Ορισμένες γνώσεις ανατομίας και τραυματιολογίας των οστών του θώρακα θα σε βοηθήσουν σημαντικά στην κατανόηση αυτής της ενότητας. Για να ελέγξεις τις γνώσεις σου για το υλικό αυτής της ενότητας συμπλήρωσε αρχικά το Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης της Ανατομίας των Οστών του Θώρακα.
Για τις βασικές προβολές αυτής της ενότητας μελέτησε το υλικό που παρουσιάζεται στο Κεφάλαιο 8 του βιβλίου Κουμαριανός, Δ. (2013). Άτλας Ακτινολογικών Προβολών (3η εκδ.). Αθήνα. Τόμος 1: Βασικές Προβολές, σελ. 209-221. Συμπληρωματικά χρήσιμο είναι να συμβουλευτείς και τουλάχιστον μια από τις παρακάτω βιβλιογραφικές παραπομπές:
•Frank, E. D., Long, B. W., & Smith, B. J. (Eds.). (2011). Merrill’s Atlas of Radiographic Positions and Radiologic Procedures (12th ed.): Mosby. Chapter 9: Bony Thorax,
•Bontrager, K. L., & Lampignano, J. P. (Eds.). (2014). Textbook of Radiographic Positioning and related anatomy (8th ed.): Mosby. Chapter 10: Bony Thorax—Sternum and Ribs,
•Whitley, A. S., Sloane, C., Hoadley, G., Moore, A. D., & Alsop, C. W. (Eds.). (2005). Clark’s positioning in Radiography (12th ed.): Hodder Arnold Publication. Chapter 7: The thorax and upper airways,
•Greathouse, J. S. (2006). Radiographic Positioning & Procedures: A Comprehensive Approach: Delmar. Chapter 6: Ribs and Sternum.
Όταν αισθανθείς ασφαλής με το παραπάνω υλικό, προσπάθησε να απαντήσεις στις Ερωτήσεις Ανασκόπησης της ενότητας. Οι ερωτήσεις αφορούν όρους και έννοιες στους οποίους πρέπει να δώσεις ιδιαίτερη προσοχή. Βάλε ένα σημάδι δίπλα σε κάθε ερώτηση που κατανοείς με επιτυχία.
Στην συνέχεια, εκπόνησε τις Μαθησιακές Δραστηριότητες της ενότητας μόνος σου ή σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή σου στο εργαστήριο. Οι δραστηριότητες αυτές θα σε βοηθήσουν να συνδέσεις τις γνώσεις σου με την κλινική πράξη και θα σε βοηθήσουν σημαντικά να ενδυναμώσεις την κατανόηση πολλών εννοιών της ενότητας.
Μετά τα παραπάνω θα είσαι έτοιμος για το Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης των Προβολών των Οστών του Θώρακα. Με αυτό το ερωτηματολόγιο θα αξιολογήσεις τις γνώσεις που απόκτησες και θα επανεξετάσεις και θα ελέγξεις τους βασικούς όρους και έννοιες της ενότητας. Η βαθμολογία σου σε αυτό το τεστ θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 75/100. Σε περίπτωση που είναι χαμηλότερη θα πρέπει να μελετήσεις εκ νέου το υλικό αυτής της ενότητας προτού προσέλθεις στο τελικό της τεστ.
8.1. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΟΣΤΩΝ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ
Οι αριθμοί 1-9 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 8.1. (© 1994 Κουμαριανός Δ.).
1.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο σώμα; __________
2.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην κλειδική εντομή; __________
3.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη σφαγιτιδική εντομή; __________
4.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην πρώτη πλευρά; __________
5.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη μηνοειδή εντομή; __________
6.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην πρώτη πλευρική εντομή; __________
7.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη ξιφοειδή απόφυση; __________
8.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη στερνική γωνία; __________
9.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη λαβή; __________
Οι ερωτήσεις 10-16 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 8.2. (© 1994 Κουμαριανός Δ.).
10.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στον αυχένα της πλευράς; __________
11.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο σώμα της πλευράς; __________
12.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην κεφαλή της πλευράς; __________
13.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην πλευρική αύλακα; __________
14.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην αρθρική επιφάνεια της κεφαλής της πλευράς; __________
15.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο φύμα της πλευράς; __________
16.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη γωνία της πλευράς; __________
Οι ερωτήσεις 17-18 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 8.3. (© 1994 Κουμαριανός Δ.).
17.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στη διάρθρωση της κεφαλής της πλευράς; __________
18.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην πλευρεγκάρσια διάρθρωση; __________
Οι ερωτήσεις 19-21 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 8.4. (© 1994 Κουμαριανός Δ.).
19.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην κλειδική εντομή; __________
20.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο στερνικό άκρο της κλείδας; __________
21.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στον διάρθριο δίσκο; __________
22.Οι επτά ανώτερες πλευρές συνδέονται άμεσα με το στέρνο και ονομάζονται:
A. γνήσιες πλευρές.
B. νόθες πλευρές.
Γ. νόθες ασύντακτες πλευρές.
23.Οι δύο κατώτερες πλευρές ονομάζονται:
A. γνήσιες πλευρές.
B. νόθες πλευρές.
Γ. νόθες ασύντακτες πλευρές.
24.Ραχιαία, τα 12 ζεύγη πλευρών αρθρώνονται με τους θωρακικούς σπονδύλους με τις:
A. σπονδυλοπλευρικές διαρθρώσεις.
Β. στερνοπλευρικές διαρθρώσεις.
Γ. στερνοκλειδικές διαρθρώσεις.
Δ. θωρακικές διαρθρώσεις.
25._______ είναι ένα λεπτό επίπεδο οστό που βρίσκεται επιμήκως πάνω στο μέσο οβελιαίο επίπεδο.
A. Το στέρνο
B. Η ωμοπλάτη
Γ. Το ιερό
26.Ο οστέινος θώρακας αποτελείται από:
A. τις πλευρές.
B. τις πλευρές και το στέρνο.
Γ. τις πλευρές, το στέρνο και τους θωρακικούς σπονδύλους.
Δ. τις πλευρές, το στέρνο, τους θωρακικούς σπονδύλους και τις κλείδες.
27.Στις εγκάρσιες τομές των νέων μεθόδων διαγνωστικής απεικόνισης (π.χ. υπολογιστική τομογραφία) δεν είναι δυνατή η ανάδειξη σε μια τομή μιας ολόκληρης πλευράς.
A. Σωστό.
B. Λάθος.
28.Η λαβή του στέρνου είναι _________ από το σώμα του.
A. μεγαλύτερη
B. μικρότερη
29.Στο μέσο του άνω άκρου της λαβής του στέρνου βρίσκεται η:
A. μηνοειδής εντομή.
B. στερνική γωνία.
Γ. κλειδική εντομή.
Δ. πλευρική εντομή.
30.Το σώμα συνενώνεται με τη λαβή με την:
A. στερνική συγχόνδρωση.
B. στερνική γωνία.
Γ. στερνοξιφοειδή συγχόνδρωση.
Δ. σφαγιτιδική εντομή.
31.Τα πλάγια χείλη του στέρνου έχουν:
A. κλειδικές εντομές.
B. πλευρικές εντομές.
Γ. χόνδρους.
Δ. τις σπονδυλοπλευρικές διαρθρώσεις.
32.Η άρθρωση που συνδέει τα οστά του θώρακα με το άνω άκρο ονομάζεται:
A. άρθρωση του ώμου.
B. ακρωμιοκλειδική άρθρωση.
Γ. στερνοκλειδική άρθρωση.
33.Το ______ άκρο κάθε πλευράς βρίσκεται περιφερικώτερα.
A. σπονδυλικό
B. στερνικό
34.Στην πλευρική αύλακα κάθε πλευράς προστατεύεται:
A. η μεσοπλεύρια αρτηρία.
B. η μεσοπλεύρια φλέβα.
Γ. το μεσοπλεύριο νεύρο.
Δ. όλα τα παραπάνω.
35.Κάθε κεφαλή πλευράς αρθρώνεται με:
A. την ακανθώδη απόφυση του σπονδύλου.
B. την εγκάρσια απόφυση του σπονδύλου.
Γ. την πλευρική εντομή του στέρνου.
Δ. το σώμα του σπονδύλου.
36.Η άρθρωση του φύματος της πλευράς με την εγκάρσια απόφυση ενός θωρακικού σπονδύλου ονομάζεται:
A. διάρθρωση κεφαλής της πλευράς.
B. στερνοπλευρική άρθρωση.
Γ. πλευρεγκάρσια διάρθρωση.
Δ. σπονδυλοπλευρική διάρθρωση.
37.Οι γνήσιες πλευρές λέγονται έτσι, επειδή:
A. αρθρώνονται άμεσα με τους σπονδύλους.
B. αρθρώνονται τόσο με τους σπονδύλους όσο και με το στέρνο.
Γ. αρθρώνονται άμεσα με το στέρνο με πλευρικό χόνδρο.
Δ. αρθρώνονται με το χόνδρινο πλευρικό τόξο.
38.Η σφαγιτιδική εντομή βρίσκεται __________ του στέρνου.
A. στη ξιφοειδή απόφυση
B. στο σώμα
Γ. στη λαβή
Δ. στη στερνοξιφοειδή συγχόνδρωση
Στις ερωτήσεις 39-43, για κάθε όρο, επέλεξε από τις απαντήσεις Α-Ε τον καταλληλότερο ορισμό. Ένας ορισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί καμία, μία ή και περισσότερες φορές.
39.(____) Γνήσιες πλευρές.
40.(____) Νόθες πλευρές.
41.(____) Πλευρικός χόνδρος.
42.(____) Νόθες ασύντακτες πλευρές.
43.(____) Πλευρική αύλακα.
A. Στο κάτω χείλος της πλευράς.
B. Στο πρόσθιο άκρο της πλευράς.
Γ. Συνδέονται με δικό τους χόνδρο με το στέρνο.
Δ. Δεν συνδέονται με το πλευρικό τόξο.
Ε. Οι τελευταίες πέντε πλευρές.
Στις ερωτήσεις 44-50, για κάθε όρο, επέλεξε από τις απαντήσεις Α-Η τον καταλληλότερο ορισμό. Ένας ορισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί καμία, μία ή και περισσότερες φορές.
44.(____) Στερνική γωνία.
45.(____) Λαβή.
46.(____) Μηνοειδής εντομή.
47.(____) Ξιφοειδής απόφυση.
48.(____) Πλευρική εντομή.
49.(____) Κλειδική εντομή.
50.(____) Σώμα.
A. Για τη στερνοκλειδική άρθρωση.
B. Κοίλανση του άνω χείλους.
Γ. Κοίλανση για τον πλευρικό χόνδρο.
Δ. Μεταξύ λαβής και ξιφοειδούς απόφυσης.
Ε. Η γωνία μεταξύ λαβής και σώματος.
Ζ. Στο κάτω άκρο του στέρνου.
Η. Το τμήμα πάνω από τη στερνική γωνία.
8.2. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ
1.Τα κλινικά ευρήματα σε κατάγματα των πλευρών συσχετίζονται με την παρουσία ή απουσία κατάγματος πλευράς;
Τα κλινικά ευρήματα σε κατάγματα των πλευρών, όπως η τοπική ευαισθησία και ο αναφερόμενος πόνος σε πίεση του θώρακα, δεν συσχετίζονται με την παρουσία ή απουσία κατάγματος πλευράς (Dubinsky & Low, 1997).
2.Ποια είναι η σημασία της όρθιας ο-π ακτινογραφίας θώρακα κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο ασθενούς με υποψία κατάγματος σε πλευρά;
Η ο-π ακτινογραφία θώρακα σε όρθια θέση, παραμένει η πιο χρήσιμη απεικονιστική μέθοδος για την ανάδειξη καταγμάτων των πλευρών. Αν και μπορεί να μην αναδείξει το 15-50% των καταγμάτων (Hoffstetter κ.συν., 2014), η ακτινογραφία θώρακα είναι εξαιρετικά σημαντική, στην διάγνωση των επιπλοκών, όπως ο πνευμοθώρακας, ο αιμοθώρακας, το πνευμομεσοθωράκιο, το πνευμοπεριτόναιο κ.ά. (Bhavnagri & Mohammed, 2009).
3.Ποιες είναι οι σημαντικότερες επιπλοκές σε περίπτωση κατάγματος των πλευρών;
Οι επιπλοκές σε περίπτωση κατάγματος των πλευρών περιλαμβάνουν πνευμοθώρακα, πνευμομεσοθωράκιο, αιμοπνευμοθωράκιο, εμφύσημα του θωρακικού τοιχώματος, πνευμονικό οίδημα, πνευμονικό αιμάτωμα, κάταγμα του τραχειοβρογχικού δέντρου και ανεύρυσμα αορτής. Σε κατάγματα των κάτω πλευρών υπάρχει η πιθανότητα τραύματος στον σπλήνα, το ήπαρ ή το διάφραγμα.
4.Από τι καθορίζεται η θεραπευτική αντιμετώπιση ασθενούς με κάταγμα πλευράς;
Η παρουσία ή απουσία κατάγματος πλευράς δεν έχει καμία σχέση με τη θεραπεία του ασθενούς, μιας και η θεραπεία είναι συμπτωματική και σκοπεύει στην απάλειψη του πόνου (Hoffstetter κ.συν., 2014). Μόνο οι επιπλοκές επηρεάζουν τη θεραπεία και αυτές αναγνωρίζονται καλύτερα σε μία απλή ο-π ακτινογραφία θώρακος για πλευρές σε όρθια στάση (Karadayi, Nadir, & Sahin, 2011).
5.Ποια διαγνωστική αξία έχουν οι εντοπιστικές προβολές σε περίπτωση υποψίας κατάγματος των πλευρών;
Οι εντοπιστικές προβολές πλευρών θα πρέπει να λαμβάνονται μόνο σε περιπτώσεις που η ανάδειξή τους ενδιαφέρει δικαστικούς ή άλλους σοβαρούς λόγους (DeLuca, Rhea, & O'Malley, 1982) . Σε αυτές τις περιπτώσεις, με βάση την ο-π ακτινογραφία θώρακος για πλευρές, θα πρέπει να καθοριστεί το αν η προβολή θα αφορά τις άνω ή τις κάτω πλευρές, καθώς και η θέση που απαιτείται για να τοποθετηθεί η πλευρά που έχει την κάκωση, παράλληλη με το επίπεδο του υποδοχέα εικόνας.
6.Γιατί ένα κάταγμα σε μια πλευρά μπορεί να μην αναγνωριστεί κατά τον αρχικό ακτινογραφικό έλεγχο;
H γραμμή του κατάγματος μιας πλευράς μπορεί να αναγνωριστεί μόνο όταν τα σπασμένα τμήματα είναι παράλληλα με τον υποδοχέα εικόνας. Όταν δεν είναι παράλληλα, μόνο το λύγισμα της πλευράς που έχει υποστεί την κάκωση μπορεί να αναγνωριστεί. Τα κατάγματα του μασχαλιαίου τμήματος των πλευρών είναι πιο συχνά από τα κατάγματα του πρόσθιου και του οπίσθιου τμήματος και για την ανάδειξή τους χρειάζονται λοξές προβολές. Ένα κάταγμα που δεν αναγνωρίζεται στις ακτινογραφίες που γίνονται κατά τον τραυματισμό, μπορεί να αναγνωριστεί μερικές μέρες αργότερα από το σχηματισμό πώρου.
7.Ποιος ο ρόλος της θέσης του διαφράγματος κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών; Από τι εξαρτάται η σχετική θέση του διαφράγματος;
Οι πλευρές πάνω από το διάφραγμα μπορούν να εξεταστούν διαμέσου των αεροπληθών πνευμόνων, ενώ οι πλευρές που βρίσκονται κάτω από το διάφραγμα μπορούν να εξεταστούν διαμέσου της κοιλιάς. Εξαιτίας της διαφορετικής ακτινολογικής πυκνότητας του θώρακα και της κοιλιάς, η θέση του διαφράγματος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ακτινολογική μελέτη των πλευρών. Η θέση του διαφράγματος εξαρτάται από τις φάσεις της αναπνοής (Εικόνα 8.5), τη θέση του σώματος, το βαθμό διάτασης των σπλάχνων, την ηλικία, το φύλο και τον τύπο της ιδιοσυστασίας.
Εικόνα 8.5. Θέση του διαφράγματος κατά την μέγιστη εκπνοή (πάνω) και εισπνοή (κάτω) (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
8.Ποια η θέση του διαφράγματος κατά την όρθια και κατακεκλιμένη θέση, κατά την εισπνοή και εκπνοή;
Στην όρθια θέση, κατά τη μέγιστη εκπνοή, ο δεξιός θόλος βρίσκεται στο ύψος του πέμπτου μεσοπλεύριου διαστήματος. Κατά τη μέγιστη εισπνοή, το διάφραγμα κατέρχεται ένα έως δύο μεσοπλεύρια διαστήματα (περίπου 4 cm). Κατά την κατακεκλιμένη θέση, τα ενδοκοιλιακά όργανα πιέζουν το διάφραγμα προς τα άνω και πίσω, έτσι ώστε οι θόλοι του να είναι κατά 2 cm ψηλότερα από ότι στην όρθια θέση.
9.Ποια είναι η σημασία της δεύτερης αναπνευστικής προσπάθειας για την κινητικότητα του διαφράγματος;
Μεγαλύτερη εισπνοή ή εκπνοή και άρα μεγαλύτερη κινητικότητα του διαφράγματος επιτυγχάνεται στην δεύτερη αναπνευστική προσπάθεια από ότι επιτυγχάνεται στην πρώτη. Αυτή η πρακτική γνώση είναι πολύ χρήσιμη στον ακτινογραφικό έλεγχο πλευρών που βρίσκονται στο επίπεδο του διαφράγματος.
10.Ποια πρέπει να είναι η στάση του σώματος και η αναπνευστική φάση κατά τον ακτινολογικό έλεγχο α) των άνω πλευρών και β) των κάτω πλευρών;
Η ακτινολογική εξέταση των άνω πλευρών είναι προτιμότερο να γίνεται με τον ασθενή σε όρθια στάση και σε αναπνευστική φάση μέγιστης εισπνοής, ενώ των κάτω πλευρών σε κατακεκλιμένη στάση και σε αναπνευστική φάση μέγιστης εκπνοής.
Στις οπίσθιες λοξές ακτινογραφίες των κάτω πλευρών, η έκθεση μπορεί να γίνει με μεγάλο χρόνο έκθεσης 1,5-2 sec και τον ασθενή να αναπνέει χαλαρά, έτσι ώστε να ασαφοποιηθούν η καρδιά και τα μεγάλα αγγεία.
11.Ποια η σημασία της εστιακής απόστασης κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών;
Όλες οι προβολές για τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών θα πρέπει να γίνονται με εστιακή απόσταση 110 cm, προκειμένου να αξιοποιηθεί η διαφορά στην εμφάνιση των πλευρών που επιτυγχάνεται μεταξύ της π-ο και της ο-π προβολής. Όταν η εστιακή απόσταση είναι μεγαλύτερη, αυτό το πλεονέκτημα χάνεται.
12.Ποια είναι η χρησιμότητα των κατά μέτωπο και των οπίσθιων λοξών προβολών των πλευρών;
Η π-ο προβολή πλευρών είναι χρήσιμη στην ανάδειξη κακώσεων του οπίσθιου τμήματος των άνω και κάτω πλευρών, η ο-π προβολή πλευρών είναι χρήσιμη στην ανάδειξη κακώσεων του πρόσθιου τμήματος των άνω πλευρών και η οπίσθια λοξή προβολή είναι χρήσιμη για τη μελέτη των μασχαλιαίων τμημάτων των άνω και κάτω πλευρών.
13.Πώς πρέπει να τοποθετείται ο ασθενής για λοξές προβολές με πόνο στο πρόσθιο τοίχωμα;
Για τις οπίσθιες κακώσεις των πλευρών, ο τεχνολόγος διαισθητικά τοποθετεί το σημείο της κάκωσης, έτσι ώστε να πρόσκειται στον υποδοχέα εικόνες και με αυτόν τον τρόπο διενεργεί μια ΑΟΛ προβολή για μια αριστερή οπίσθια κάκωση και μια ΔΟΛ προβολή για μια δεξιά οπίσθια κάκωση, με αποτέλεσμα τα μασχαλιαία τμήματα των προσκείμενων πλευρών να αναδειχθούν ικανοποιητικά. Αντιθέτως, στις λοξές προβολές των πρόσθιων κακώσεων, ο τεχνολόγος πρέπει να δράσει αντι-διαισθητικά και θα πρέπει να τοποθετήσει τον ασθενή σε ΔΠΛ προβολή για μια αριστερή πρόσθια κάκωση και σε ΑΠΛ προβολή για μια δεξιά πρόσθια κάκωση. Σκοπός αυτής της τοποθέτησης είναι η μετακίνηση της ΘΜΣΣ μακριά από την περιοχή της κάκωσης. Ένα χρήσιμο εργαλείο για την προσομοίωση της σχετικής θέσης ΣΣ και πλευρών, είναι η χρήση των άκρων χεριών όπως στην Εικόνα 8.6. Αν με αυτό το εργαλείο κάποιος φανταστεί την πορεία της κεντρικής ακτίνας, εύκολα μπορεί να διαπιστώσει αν η ΣΣ συμπροβάλλεται με τις πλευρές σε μια λοξή προβολή. Για παράδειγμα, αν το βέλος στο σχήμα παριστάνει την κεντρική ακτίνα και ο υποδοχέας εικόνας τοποθετηθεί μπροστά, θα έχουμε μια ΔΠΛ προβολή όπου η ΣΣ θα συμπροβάλλεται με τις δεξιές πρόσθιες πλευρές, οπότε αυτή η θέση, είναι χρήσιμη για τη μελέτη κάκωσης των αριστερών πρόσθιων πλευρών.
Εικόνα 8.6. Προσομοίωση της σχετικής θέσης ΣΣ και πλευρών: οι αντίχειρες στο σημείο που ακουμπούν παριστάνουν την ΣΣ, το υπόλοιπο τμήμα κάθε αντίχειρα παριστάνει τις οπίσθιες πλευρές, ενώ τα δάκτυλα παριστάνουν τις πρόσθιες πλευρές. Με το βέλος δηλώνεται η πορεία της κεντρικής ακτίνας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρόσθιο χείλος των μεσαίων οστέινων πλευρών φτάνει μέχρι τη μεσοκλείδια γραμμή, ενώ οι κάτω πλευρές φτάνουν μέχρι την πρόσθια μασχαλιαία γραμμή. Συνήθως, ασθενείς με πόνο στο πρόσθιο κάτω πλευρικό τόξο δεν έχουν κατάγματα πλευρών επειδή η περιοχή αποτελείται κυρίως από χόνδρο.
14.Ποια η σημασία των kVp κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών;
Επειδή οι άνω πλευρές συμπροβάλλονται με το πνευμονικό παρέγχυμα, η χρήση χαμηλών kVp (63-70) κατά τον ακτινογραφικό τους έλεγχο θα έχει σαν αποτέλεσμα υψηλή αντίθεση (σε αναλογικά συστήματα), που θα επιτρέπει την ικανοποιητική ανάδειξη των οστών διαμέσου των αεροπληθών πνευμόνων. Αν όμως η κάκωση είναι στην περιοχή της καρδιάς, μπορούν να χρησιμοποιηθούν υψηλότερα kVp, έτσι ώστε να επιτευχθεί μεγαλύτερη κλίμακα αντίθεσης και να αναδειχτούν ικανοποιητικά οι πλευρές διαμέσου της καρδιακής σκιάς και του πνευμονικού παρεγχύματος. Επειδή οι κάτω πλευρές συμπροβάλλονται με το μυώδες διάφραγμα και τα συμπαγή κοιλιακά όργανα, η χρήση ενδιάμεσων kVp (75-80) θα επιτρέψει ικανοποιητική διεισδυτικότητα αυτών των ιστών. Σε ψηφιακά συστήματα, τα kVp μπορούν να αυξηθούν κατά 5-10 kVp.
8.3. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Οι παρακάτω δραστηριότητες θα σε βοηθήσουν να συνδέσεις τις γνώσεις σου με την κλινική πράξη και θα σε βοηθήσουν σημαντικά να ενδυναμώσεις την κατανόηση πολλών εννοιών αυτής της ενότητας. Ιδιαίτερα θα πρέπει να εξασκηθείς στην τοποθέτηση των παρακάτω θέσεων είτε πάνω σου είτε πάνω σε κάποιον άλλο σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή σου στο εργαστήριο. Θα πρέπει να μπορείς να εκτελείς όλες τις κινήσεις με ευκολία, χωρίς καθυστέρηση και με την σωστή σειρά. Βάλε ένα σημάδι δίπλα σε κάθε στόχο που συμπληρώνεις με επιτυχία.
1.Να αναγνωρίζεις και να περιγράφεις τα κύρια ακτινοανατομικά μόρια του στέρνου και των πλευρών σε ακτινογραφίες του οστέινου θώρακα.
2.Να αναγνωρίζεις σε ακτινογραφίες του οστέινου θώρακα το πρόσθιο και το οπίσθιο άκρο μιας πλευράς.
3.Να αναγνωρίζεις τον αριθμό των πρόσθιων ή οπίσθιων πλευρών που αναδεικνύονται σε σχέση με το διάφραγμα και την αναπνευστική φάση στις κατά μέτωπο ακτινογραφίες πλευρών.
4.Να επιδεικνύεις και να εκτελείς πάνω σου ή σε άλλο φοιτητή τις παρακάτω προβολές.
Εκτέλεσε και περιέγραψε όλα τα βήματα (προετοιμασία, τοποθέτηση, επικέντρωση), από τη στιγμή που θα πάρεις το παραπεμπτικό μέχρι που θα κάνεις την έκθεση (μπορείς να παραλείψεις την αφαίρεση των ρούχων).
(__) Πλάγια προβολή στέρνου.
(__) Ο-π προβολή θώρακα για πλευρές.
(__) Π-ο προβολή άνω πλευρών.
(__) Ο-π προβολή άνω πλευρών.
(__) Οπίσθια λοξή προβολή άνω πλευρών.
(__) Π-ο προβολή κάτω πλευρών.
(__) Οπίσθια λοξή προβολή κάτω πλευρών.
5.Να επιδεικνύεις και να εκτελείς σε άλλο φοιτητή τις προηγούμενες προβολές κατάλληλα τρο-ποποιημένες όταν ο ασθενής είναι τραυματισμένος.
6.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου, να μπορείς να εφαρμόσεις τα κριτήρια αξιολόγησης και να προτείνεις τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις.
7.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου, να αναγνωρίζεις και να δικαιολογείς ποιες ακτινογραφίες είναι αποδεκτές από απόψεως παραγόντων έκθεσης, ποιες είναι υποεκτεθειμένες και ποιες είναι υπερεκτεθειμένες.
8.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου, να αναγνωρίζεις και να δικαιολογείς ποιες ακτινογραφίες είναι αποδεκτές από τεχνικής απόψεως καθώς και ποιες χρειάζονται επανάληψη. Στις τελευταίες, να αναπτύσσεις και να δικαιολογείς τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις.
9.Αν υπάρχει κατάλληλο ομοίωμα, πραγματοποίησε την προβολή που θα σου υποδείξει ο εκπαιδευτής σου.
8.4. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΟΣΤΩΝ ΤΟΥ ΘΩΡΑΚΑ
1.Κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των άνω πλευρών, δίνονται οδηγίες στον ασθενή, έτσι ώστε:
A. να αναπνέει ήρεμα.
B. να πάρει μια βαθιά ανάσα και να την κρατήσει.
Γ. να πάρει μια βαθιά ανάσα, να τη βγάλει, να ξαναπάρει μια ακόμα ανάσα και να την κρατήσει.
Δ. να πάρει μια βαθιά ανάσα, να τη βγάλει, να ξαναπάρει μια ακόμα ανάσα, να τη βγάλει και να μην αναπνέει.
2.Σε μια π-ο α/α των πλευρών, κάτω από το διάφραγμα θα πρέπει να περιλαμβάνονται:
A. τα οπίσθια τμήματα από τα άνω 9 ή 10 ζεύγη πλευρών μαζί με το μασχαλιαίο τμήμα τους.
B. τα οπίσθια τμήματα από τα ζεύγη πλευρών 8-12 μαζί με το μασχαλιαίο τμήμα τους.
Γ. τα πρόσθια τμήματα από τα άνω 9 ή 10 ζεύγη πλευρών.
Δ. τα πρόσθια τμήματα από τα ζεύγη πλευρών 8-12.
3.Ποια προβολή αναδεικνύει καλύτερα τις άνω οπίσθιες πλευρές;
A. Η π-ο προβολή πλευρών πάνω από το διάφραγμα.
B. Η π-ο προβολή πλευρών κάτω από το διάφραγμα.
Γ. Η οπίσθια λοξή προβολή.
4.Ποια προβολή αναδεικνύει καλύτερα το μασχαλιαίο τμήμα των πλευρών;
A. Η π-ο προβολή πλευρών πάνω από το διάφραγμα.
B. Η π-ο προβολή πλευρών κάτω από το διάφραγμα.
Γ. Η οπίσθια λοξή προβολή.
5.Κατά την ο-π προβολή άνω πλευρών, ο ασθενής είναι:
A. ύπτιος.
B. όρθιος με την πλάτη στον ορθοστάτη.
Γ. όρθιος με το στήθος στον ορθοστάτη.
Δ. πρηνής.
6.Λόγω της φυσιολογικής λοξής θέσης των πλευρών, οι πρόσθιες και οι οπίσθιες πλευρές συμπροβάλλονται πάντα στις κατά μέτωπο ακτινογραφίες.
A. Σωστό.
B. Λάθος.
7.Επειδή οι κακώσεις των πλευρών και του στέρνου είναι επώδυνες, είναι γενικά πιο ανεκτό από τον ασθενή να ακουμπήσει την εξεταζόμενη πλευρά στο ακτινογραφικό τραπέζι, παρά να εξεταστεί όρθιος στον ορθοστάτη.
A. Σωστό.
B. Λάθος.
8.Η στερνική γωνία αποτελεί σημαντικό οδηγό σημείο:
A. γιατί αντιστοιχεί στο ύψος του Θ6.
B. για την άρθρωση με την 1η πλευρά.
Γ. για την άρθρωση με τη 2η πλευρά.
Δ. γιατί αντιστοιχεί στο μέσο του στέρνου.
9.Κατά τη μετακίνηση από την όρθια σε ύπτια θέση, το διάφραγμα μετακινείται:
A. προς τα άνω κατά 2 cm.
B. προς τα κάτω κατά 2 cm.
Γ. προς τα άνω κατά 4 cm.
Δ. προς τα κάτω κατά 4 cm.
10.Το διάφραγμα μεταξύ μιας πλήρους εισπνευτικής και εκπνευστικής αναπνευστικής φάσης μετακινείται περίπου κατά:
A. 1 cm.
B. 2 cm.
Γ. 4 cm.
Δ. 6 cm.
11.Η μηνοειδής εντομή του στέρνου, σε όρθια στάση, αντιστοιχεί στο ύψος του:
A. Θ1.
B. Θ3.
Γ. Θ6.
Δ. Θ10.
12.Η στερνική γωνία του στέρνου, σε όρθια στάση, αντιστοιχεί στος ύψος του:
A. Θ2.
B. Θ4.
Γ. Θ8.
Δ. Θ10.
13.Η ξιφοειδής απόφυση του στέρνου, σε όρθια στάση, αντιστοιχεί στος ύψος του:
A. Θ6.
B. Θ8.
Γ. Θ10.
Δ. Θ12.
14.Η π-ο προβολή κάτω πλευρών θα πρέπει να γίνεται μετά το τέλος βαθιάς εισπνοής.
A. Σωστό.
B. Λάθος.
15.Τα kVp για τις λοξές προβολές πλευρών σε αναλογικό σύστημα είναι:
A. 65-70 kVp για τις άνω/κάτω πλευρές.
B. 75-80 kVp για τις άνω/κάτω πλευρές.
Γ. 65-70 kVp για τις άνω πλευρές και 75-80 kVp για τις κάτω πλευρές.
Δ. 65-70 kVp για τις κάτω πλευρές και 75-80 kVp για τις άνω πλευρές.
16.Η ακτινογραφική εξέταση των κάτω πλευρών είναι προτιμότερο να γίνεται: 1. Με τον ασθενή σε όρθια στάση, 2. Με τον ασθενή σε κατακεκλιμένη στάση, 3. Με μέγιστη εισπνοή, 4. Με μέγιστη εκπνοή.
A. Ισχύουν τα 1 και 3.
B. Ισχύουν τα 2 και 3.
Γ. Ισχύουν τα 1 και 4.
Δ. Ισχύουν τα 2 και 4.
17.Κατά την οπίσθια λοξή προβολή πλευρών:
A. η εξεταζόμενη πλευρά αφίσταται από τον υποδοχέα εικόνας.
B. το προσκείμενο άκρο κρέμεται ελεύθερα προς τα κάτω.
Γ. το σώμα του ασθενούς σχηματίζει γωνία 45° με τον υποδοχέα εικόνας.
18.Η ακτινογραφική εξέταση των άνω πλευρών είναι προτιμότερο να γίνεται: 1. Με τον ασθενή σε όρθια στάση, 2. Με τον ασθενή σε κατακεκλιμένη στάση, 3. Με μέγιστη εισπνοή, 4. Με μέγιστη εκπνοή.
A. Ισχύουν τα 1 και 3.
B. Ισχύουν τα 2 και 3.
Γ. Ισχύουν τα 1 και 4.
Δ. Ισχύουν τα 2 και 4.
19.Στην πλάγια προβολή στέρνου, το άνω χείλος της κασέτας τοποθετείται περίπου:
A. 5 cm πάνω από τη μηνοειδή εντομή.
B. 5 cm πάνω από τη στερνική γωνία.
Γ. στο ύψος των στερνοκλειδικών αρθρώσεων.
Δ. στο ύψος των αρθρώσεων των ώμων.
20.Κατά την π-ο προβολή άνω πλευρών, το άνω χείλος της κασέτας θα πρέπει να τοποθετείται _________ το άνω χείλος των ώμων.
A. 2 cm κάτω από
B. στο ίδιο επίπεδο με
Γ. 2 cm πάνω από
Δ. 5 cm πάνω από
21.Κατά την π-ο προβολή των κάτω πλευρών, το κάτω χείλος της κασέτας θα πρέπει να τοποθετείται:
A. 2 cm κάτω από τη λαγόνια ακρολοφία.
B. στο επίπεδο του χόνδρινου πλευρικού τόξου.
Γ. 2 cm κάτω από το χόνδρινο πλευρικό τόξο.
Δ. 5 cm κάτω από το χόνδρινο πλευρικό τόξο.
22.Κατά την οπίσθια λοξή προβολή των κάτω πλευρών, το κάτω χείλος της κασέτας θα πρέπει να τοποθετείται:
A. στον ομφαλό.
B. 2 cm κάτω από τη λαγόνια ακρολοφία.
Γ. στο επίπεδο του χόνδρινου πλευρικού τόξου.
Δ. 5 cm κάτω από το χόνδρινο πλευρικό τόξο.
23.Ποια από τις παρακάτω προβολές αναδεικνύει καλύτερα κατάγματα του μασχαλιαίου τμήματος των αριστερών πλευρών;
A. Π-ο προβολή.
B. ΑΟΛ προβολή.
Γ. ΔΟΛ προβολή.
Δ. Αριστερή πλάγια προβολή.
24.Στις λοξές προβολές πλευρών, ο ασθενής στρέφεται κατά:
A. 15°.
B. 30°.
Γ. 45°.
Δ. 60°.
25.Ποια από τις παρακάτω προβολές δεν είναι προβολή ρουτίνας κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο των πλευρών;
A. Ο-π προβολή.
B. Πλάγια προβολή.
Γ. Οπίσθια λοξή προβολή.
Δ. Πρόσθια λοξή προβολή.
26.Η ΑΟΛ προβολή πλευρών είναι χρήσιμη για τη μελέτη:
A. κυρίως των αριστερών πλευρών.
B. κυρίως των δεξιών πλευρών.
Γ. όλων των πλευρών.
Στις ερωτήσεις 27-29, για κάθε όρο, επέλεξε από τις απαντήσεις Α-Δ τον καταλληλότερο ορισμό. Ένας ορισμός μπορεί να χρησιμοποιηθεί καμία, μία ή και περισσότερες φορές.
27.(____) Αιμοθώρακας.
28.(____) Πνευμοθώρακας.
29.(____) Οπισθοστερνικός.
A. Παρουσία αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα.
B. Συλλογή αίματος στην υπεζωκοτική κοιλότητα.
Γ. Περιοχή δίπλα στο στέρνο.
Δ. Περιοχή πίσω από το στέρνο.
30.Από τις δύο παρακάτω ακτινογραφίες άνω πλευρών, σε εισπνοή έχει γίνει:
A. η Α.
B. η Β.
Εικόνα 8.7. (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
31.Από τις δύο παρακάτω ακτινογραφίες κάτω πλευρών, σε εισπνοή έχει γίνει:
A. η Α.
B. η Β.
Εικόνα 8.8. (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΩΝ
Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης Ανατομίας Οστών του Θώρακα
1. 2
2. 6
3. 5
4. 9
5. 5
6. 8
7. 3
8. 4
9. 1
10. 3
11. 5
12. 1
13. 7
14. 2
15. 4
16. 6
17. 1
18. 2
19. 1
20. 2
21. 3
22. Α
23. Γ
24. Α
25. Α
26. Γ
27. Α
28. Β
29. Α
30. Α
31. Β
32. Γ
33. Β
34. Δ
35. Δ
36. Γ
37. Γ
38. Γ
39. Γ
40. Ε
41. Β
42. Δ
43. Α
44. Ε
45. Η
46. Β
47. Ζ
48. Γ
49. Α
50. Δ
Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης Προβολών Οστών του Θώρακα
1. Γ
2. Β
3. Α
4. Γ
5. Γ
6. Α
7. Β
8. Γ
9. Α
10. Γ
11. Β
12. Β
13. Γ
14. Β
15. Γ
16. Δ
17. Γ
18. Α
19. Α
20. Δ
21. Δ
22. Δ
23. Β
24. Γ
25. Β
26. Α
27. Β
28. Α
29. Δ
30. Α
31. Β
ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΩΝ
Εικόνα 8.1, Εικόνα 8.2, Εικόνα 8.3, Εικόνα 8.4 © Κουμαριανός, Δ. (1994). Άτλας Ακτινολογικών Προβολών και Ακτινοανατομίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, χρήση μετά από έγγραφη άδεια. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή των παραπάνω εικόνων, με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού. Copyright © All Rights Reserved.
Εικόνα 8.5, Εικόνα 8.7, Εικόνα 8.8 © Κουμαριανός, Δ. (1999). Ακτινογραφική Ανατομία & Προβολές. Αθήνα, χρήση μετά από έγγραφη άδεια. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή των παραπάνω εικόνων, με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού. Copyright © All Rights Reserved.
Εικόνα 8.6 Από Κουμαριανό Δ. Αδειοδοτείται υπό τους όρους της άδειας Creative Commons Αναφορά δημιουργού - Μη εμπορική χρήση - Όχι παράγωγα έργα (CC BY-NC-ND) Διανομή 3.0.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Bhavnagri, S. J., & Mohammed, T. L. (2009). When and how to image a suspected broken rib. Cleve Clin J Med, 76(5), 309-314. doi: 10.3949/ccjm.76a.08026
DeLuca, S. A., Rhea, J. T., & O'Malley, T. O. (1982). Radiographic evaluation of rib fractures. AJR Am J Roentgenol, 138(1), 91-92. doi: 10.2214/ajr.138.1.91
Dubinsky, I., & Low, A. (1997). Non-life-threatening blunt chest trauma: appropriate investigation and treatment. Am J Emerg Med, 15(3), 240-243. doi: 10.1016/S0735-6757(97)90004-8
Hoffstetter, P., Dornia, C., Wagner, M., Al Suwaidi, M. H., Niessen, C., Dendl, L. M., . . . Schreyer, A. G. (2014). Clinical significance of conventional rib series in patients with minor thoracic trauma. Rofo, 186(9), 876-880. doi: 10.1055/s-0033-1356383
Karadayi, S., Nadir, A., Sahin, E., Celik, B., Arslan, S., & Kaptanoglu, M. (2011). An analysis of 214 cases of rib fractures. Clinics (Sao Paulo), 66(3), 449-451. doi: 10.1590/S1807-59322011000300015
