ΣΚΟΠΟΙ
Το κεφάλαιο αυτό αναφέρεται στις παρακάτω βασικές προβολές ακτινολογικής εξέτασης της κοιλίας:
▶Π-ο προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση,
▶Ο-π προβολή κοιλίας σε όρθια θέση,
▶Ο-π προβολή διαφράγματος,
▶Προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση (lateral decubitus).
Μετά την ολοκλήρωση αυτής της ενότητας θα πρέπει να είσαι σε θέση:
1.Να περιγράφεις την τοποθέτηση του ασθενούς σε κάθε βασική προβολή της κοιλίας.
2.Να αναφέρεις το σημείο επικέντρωσης, την κλίση της λυχνίας, την έκταση του ακτινογραφικού πεδίου και τα μέτρα ακτινοπροστασίας που πρέπει να λαμβάνεις σε κάθε προβολή.
3.Να αναφέρεις για κάθε προβολή τους προτεινόμενους τεχνικούς παράγοντες (kVp, ενισχυτική πινακίδα, χρήση αντισκεδαστικού διαφράγματος, εστιακή απόσταση) για την παραγωγή μιας αποδεκτής ακτινογραφίας.
4.Να εξηγείς τη χρησιμότητα κάθε βασικής προβολής για τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας.
5.Να αναγνωρίζεις σε ακτινογραφίες της κοιλίας τα διάφορα ανατομικά και ακτινοανατομικά μορφώματα.
6.Να κάνεις ακτινογραφική κριτική σε ακτινογραφίες που σου επιδεικνύονται με βάση τα κριτήρια αξιολόγησης και να αναγνωρίζεις τα κοινά λάθη τοποθέτησης.
7.Να περιγράφεις τις απαραίτητες τροποποιήσεις στις βασικές προβολές για άτυπους ή αδύναμους ασθενείς κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας.
8.Να αποκτήσεις τις απαιτούμενες δεξιότητες για τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας.
9.Να επιδεικνύεις την τοποθέτηση του ασθενούς σε κάθε βασική προβολή για τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας.
ΣΚΕΠΤΙΚΟ & ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ
Οι απλές ακτινογραφίες κοιλίας, δηλαδή οι ακτινογραφίες χωρίς τη χορήγηση μέσου σκιαγραφικής αντίθεσης, είναι χρήσιμες για την αξιολόγηση κοιλιακών παθήσεων (διάτρηση κοίλου σπλάχνου, απόφραξη, ειλεός, τη μελέτη κοιλιακών μαζών, ξένων σωμάτων κ.ά.) ή σαν προκαταρκτικές ακτινογραφίες πριν τη χορήγηση μέσου σκιαγραφικής αντίθεσης (π.χ. βαριούχος υποκλυσμός, ενδοφλέβια ουρογραφία κ.ά.).
Για την επίτευξη ικανοποιητικών αποτελεσμάτων κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας, θα πρέπει να μάθεις και να κατανοείς την ανατομία και τις σχέσεις μεταξύ των οργάνων της περιοχής. Παράλληλα, θα πρέπει επίσης να μάθεις, με σωστή σειρά, τα απαραίτητα βήματα για τη σχετική τοποθέτηση του εξεταζόμενου τμήματος, καθώς και το ακριβές σημείο επικέντρωσης. Ακόμη, θα πρέπει να είσαι σε θέση να αναγνωρίζεις τα διάφορα ανατομικά μόρια που αναδεικνύονται στην ακτινογραφία, όπως και να ξέρεις τη χρησιμότητα κάθε ακτινογραφίας που κάνεις. Η ακτινογραφική αξιολόγηση των ακτινογραφιών είναι επίσης πολύ σημαντική για να είναι εύκολη η αναγνώριση των λαθών που έχουν γίνει ώστε να μπορούν να διορθωθούν με ευκολία.
Λόγω της συχνής αδυναμίας του ασθενούς να σταθεί όρθιος ή να συνεργαστεί, ο ακτινογραφικός έλεγχος της περιοχής απαιτεί ταχύτητα και δεξιοτεχνία. Η μεθοδική προσέγγιση, η ακρίβεια στις κινήσεις και η εμπειρία από την πρακτική είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη σωστών συνηθειών τοποθέτησης. Η ανάπτυξη όλων αυτών των ικανοτήτων θα σου επιτρέψει να δρας σαν ένας σκεπτόμενος τεχνολόγος ακτινολόγος που μπορεί εύκολα να προσαρμοστεί σε νέες συνθήκες και περιστάσεις.
Ορισμένες γνώσεις ανατομίας και παθολογίας της κοιλίας θα σε βοηθήσουν σημαντικά στην κατανόηση αυτής της ενότητας. Για να ελέγξεις τις γνώσεις σου για το υλικό αυτής της ενότητας συμπλήρωσε αρχικά το Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης της Ανατομίας της Κοιλίας.
Για τις βασικές προβολές αυτής της ενότητας μελέτησε το υλικό που παρουσιάζεται στο Κεφάλαιο 2 του βιβλίου Κουμαριανός, Δ. (2013). Άτλας Ακτινολογικών Προβολών (3η εκδ.). Αθήνα. Τόμος 1: Βασικές Προβολές, σελ. 61-69. Συμπληρωματικά χρήσιμο είναι να συμβουλευτείς και τουλάχιστον μια από τις παρακάτω βιβλιογραφικές παραπομπές:
•Frank, E. D., Long, B. W., & Smith, B. J. (Eds.). (2011). Merrill’s Atlas of Radiographic Positions and Radiologic Procedures (12th ed.): Mosby. Chapter 16: Digestive System,
•Bontrager, K. L., & Lampignano, J. P. (Eds.). (2014). Textbook of Radiographic Positioning and related anatomy (8th ed.): Mosby. Chapter 3: Abdomen,
•Whitley, A. S., Sloane, C., Hoadley, G., Moore, A. D., & Alsop, C. W. (Eds.). (2005). Clark’s positioning in Radiography (12th ed.): Hodder Arnold Publication. Chapter 11: The abdomen and pelvic cavity,
•Greathouse, J. S. (2006). Radiographic Positioning & Procedures: A Comprehensive Approach: Delmar. Chapter 3: Abdomen,
•Baker, S.R., Cho, K.C. (1998). The abdominal plain film with Correlative Imaging (2nd ed.), California: Appleton & Lange.
Όταν αισθανθείς ασφαλής με το παραπάνω υλικό, προσπάθησε να απαντήσεις στις Ερωτήσεις Ανασκόπησης της ενότητας. Οι ερωτήσεις αφορούν όρους και έννοιες στους οποίους πρέπει να δώσεις ιδιαίτερη προσοχή. Βάλε ένα σημάδι δίπλα σε κάθε ερώτηση που κατανοείς με επιτυχία.
Στη συνέχεια, εκπόνησε τις Μαθησιακές Δραστηριότητες της ενότητας μόνος σου ή σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή σου στο εργαστήριο. Οι δραστηριότητες αυτές θα σε βοηθήσουν να συνδέσεις τις γνώσεις σου με την κλινική πράξη και θα σε βοηθήσουν σημαντικά να ενδυναμώσεις την κατανόηση πολλών εννοιών της ενότητας.
Μετά τα παραπάνω θα είσαι έτοιμος για το Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης των Προβολών της Κοιλίας. Με αυτό το ερωτηματολόγιο θα αξιολογήσεις τις γνώσεις που απόκτησες και θα επανεξετάσεις και θα ελέγξεις τους βασικούς όρους και έννοιες της ενότητας. Η βαθμολογία σου σε αυτό το τεστ θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 75/100. Σε περίπτωση που είναι χαμηλότερη θα πρέπει να μελετήσεις εκ νέου το υλικό αυτής της ενότητας προτού προσέλθεις στο τελικό της τεστ.
2.1. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΑΝΑΤΟΜΙΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ
1.Το _________ περιτόναιο περιβάλλει τα σπλάχνα.
A. τοιχωματικό
B. περίτονο
Γ. περισπλάχνιο
2.Ποιο άλλο οδηγό σημείο αντιστοιχεί στο ύψος της ηβικής σύμφυσης;
A. Πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα.
B. Θυροειδές τρήμα.
Γ. Μείζων τροχαντήρας.
Δ. Λαγόνια ακρολοφία.
Οι ερωτήσεις 3 - 6 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 2.1. (© 1994 Κουμαριανός Δ.).
3.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στον φάρυγγα; __________
4.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στον ειλεό; __________
5.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο εγκάρσιο κόλο; __________
6.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στον σιγμοειδές; __________
Στις ερωτήσεις 7 - 11, για κάθε όργανο επέλεξε από τις απαντήσεις Α-Δ το τεταρτημόριο στο οποίο βρίσκεται. Ένα τεταρτημόριο μπορεί να χρησιμοποιηθεί καμία, μία ή και περισσότερες φορές.
7.(____) Ήπαρ
8.(____) Στομάχι
9.(____) Σκωληκοειδής απόφυση
10.(____) Αριστερός νεφρός
11.(____) Χοληδόχος κύστη
A. Αριστερό πάνω τεταρτημόριο της κοιλιακής χώρας.
B. Αριστερό κάτω τεταρτημόριο της κοιλιακής χώρας.
Γ. Δεξιό πάνω τεταρτημόριο της κοιλιακής χώρας.
Δ. Δεξιό κάτω τεταρτημόριο της κοιλιακής χώρας.
Οι ερωτήσεις 12 - 14 αναφέρονται στην παρακάτω εικόνα:
Εικόνα 2.2. (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
12.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στο δεξιό λοβό του ήπατος; __________
13.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην κάτω κοίλη φλέβα; __________
14.Ποιος αριθμός αντιστοιχεί στην πυλαία φλέβα; __________
2.2. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗΣ
1.Ποιες δυσκολίες παρουσιάζει η ακτινογραφική ανάδειξη των οργάνων της κοιλίας;
Ο ακτινογραφικός έλεγχος της κοιλίας είναι ιδιαίτερα δύσκολος, καθώς οι διαφορές στην απορρόφηση μεταξύ των διαφόρων οργάνων είναι πολύ μικρές, με αποτέλεσμα οι διαφορές στην πυκνότητα να είναι επίσης πολύ μικρές.
2.Ποιοι τεχνικοί παράγοντες (kVp και χρόνος έκθεσης) πρέπει να χρησιμοποιούνται για τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας; Πώς αξιολογούνται οι κατά μέτωπο ακτινογραφίες κοιλίας από απόψεως ικανοποιητικής πυκνότητας;
Τα χρησιμοποιούμενα kVp θα πρέπει να είναι μεταξύ 75kVp - 90kVp και ο χρόνος έκθεσης θα πρέπει να είναι μικρός (1/2 sec ή μικρότερος). Σε ικανοποιητικά εκτεθειμένες ακτινογραφίες κοιλίας, θα πρέπει να αναδεικνύονται ικανοποιητικά τα πλάγια όρια των ψοϊτών, το κάτω χείλος του ήπατος και το περίγραμμα των νεφρών.
3.Ποιες αναπνευστικές οδηγίες πρέπει να δίνονται προς τον ασθενή κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας;
Η ακινητοποίηση του ασθενούς κατά τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας θα πρέπει να είναι πλήρης. Οι προβολές λαμβάνονται συνήθως σε θέση εκπνοής και μία μικρή επεξήγηση της διαδικασίας στον ασθενή βοηθάει σημαντικά στην ομαλή συνεργασία ασθενούς - τεχνολόγου. Η έκθεση θα πρέπει να γίνεται 1 με 2 δευτερόλεπτα μετά την εκπνοή, ώστε ο ασθενής να είναι τελείως ακίνητος.
4.Ποια προετοιμασία πρέπει να γίνει στον ασθενή πριν τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας;
Πριν από τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας, ο ασθενής θα πρέπει να αφαιρεί όλα τα ρούχα του, τυχόν σταυρούς, αλυσίδες κ.τ.λ. και να φοράει, αν αυτό είναι δυνατόν, τις ειδικές νοσοκομειακές ρόμπες.
5.Πού πρέπει να είναι το κάτω όριο της ακτινογραφίας κοιλίας σε ύπτια θέση;
Όταν ο ακτινογραφικός έλεγχος της κοιλίας περιλαμβάνει μία π-ο προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση, σύμφωνα με τους Baker και Cho (1998), το κάτω όριο της ακτινογραφίας θα πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα θυροειδή τρήματα για την ανάδειξη περιεσφιγμένης βουβωνοκήλης. Αυτή όμως η προσέγγιση δύσκολα μπορεί να δικαιολογήσει την αυξημένη δόση στις γονάδες που πρέπει να χορηγηθεί στην πλειονότητα των ασθενών που δεν έχουν κήλη. Στην πράξη, το κάτω όριο της ακτινογραφίας συνήθως περιλαμβάνει την ηβική σύμφυση και η επέκταση του πεδίου ακτινοβόλησης μέχρι τα θυροειδή τρήματα είναι δικαιολογημένη μόνο όταν ο παραπέμπων θέτει την υποψία βουβωνοκήλης (Εικόνα 2.3).
Εικόνα 2.3. Η αρχική π-ο ακτινογραφία κοιλίας (αριστερά) θεωρήθηκε φυσιολογική. Η επικέντρωση είναι πολύ ψηλά και η ηβική σύμφυση δεν περιλαμβάνεται. Στην τοπική ακτινογραφία της πυέλου (δεξιά) δείχνεται ένα δόντι - η ασθενής είχε ένα κυστικό τεράτωμα της δεξιάς ωοθήκης (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
6.Ποια η χρησιμότητα του περιστρεφόμενου ακτινολογικού τραπεζιού στον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας;
Ένα περιστρεφόμενο ακτινολογικό τραπέζι με αντισκεδαστικό διάφραγμα είναι πολύ χρήσιμο για την ακτινολογική εξέταση ασθενών με οξεία κοιλία σε όρθια ή ημιορθία θέση. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί και ο ιμάντας πίεσης κατά μήκος των γονάτων, για την ακινητοποίηση του ασθενούς.
7.Ποια είναι η χρησιμότητα της ο-π ακτινογραφίας θώρακα σε περίπτωση οξείας κοιλίας;
Στην π-ο ακτινογραφία κοιλίας, όταν δεν είναι δυνατό να περιληφθούν οι θόλοι των ημιδιαφραγμάτων, λαμβάνεται και μία ο-π προβολή θώρακα σε όρθια θέση. Η ο-π ακτινογραφία θώρακα είναι χρήσιμη για τη συμπληρωματική εξέταση της περιοχής του διαφράγματος αλλά και για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που δίνουν κοιλιακά ενοχλήματα. Η ο-π προβολή θώρακα, σε περιπτώσεις οξείας κοιλίας, θα πρέπει να λαμβάνεται σε μέση αναπνευστική φάση (ή εκπνοή) για την ικανοποιητικότερη ανάδειξη μικρών ποσοτήτων υποδιαφραγματικού αέρα (Miller κ.συν. 1980). Σε αμφίβολες περιπτώσεις ή και εναλλακτικά για την ικανοποιητικότερη μελέτη της περιοχής του διαφράγματος, μπορεί να γίνει και μία τοπική προβολή του διαφράγματος σε όρθια θέση.
8.Ποια η σημασία της επικέντρωσης για την ανάδειξη μικρών ποσοτήτων ελεύθερου ενδοπεριτοναϊκού αέρα;
Όταν η επικέντρωση είναι χαμηλή, όπως στην ακτινογραφία κοιλίας, η κεντρική ακτίνα διέρχεται λοξά από το υδραερικό επίπεδο και η ανάδειξη του ελεύθερου αέρα δεν είναι δυνατή. Για την ανάδειξη μικρών ποσοτήτων ελεύθερου αέρα στην περιτοναϊκή κοιλότητα, η κεντρική ακτίνα θα πρέπει να διέρχεται εφαπτομενικά του θόλου των διαφραγμάτων σχεδόν παράλληλα με το υδραερικό επίπεδο (Εικόνα 2.4).
Εικόνα 2.4. Σε χαμηλή επικέντρωση η ανάδειξη μικρών ποσοτήτων ελεύθερου αέρα στην περιτοναϊκή κοιλότητα δεν είναι δυνατή (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
9.Πόσος χρόνος αναμονής χρειάζεται πριν τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας για την ανάδειξη μικρών ποσοτήτων ενδοπεριτοναϊκού αέρα;
Για την ανάδειξη μικρών ποσοτήτων ενδοπεριτοναϊκού αέρα κατά την ο-π προβολή κοιλίας σε όρθια θέση, ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει όρθιος για τουλάχιστον 10 λεπτά πριν την έκθεση προκειμένου ο αέρας να συσσωρευτεί κάτω από το δεξιό ημιδιάφραγμα. Παρόμοια, και κατά την προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση, ο ασθενής θα πρέπει να μείνει στην αριστερή πλάγια κατακεκλιμένη θέση για τουλάχιστον 10 λεπτά πριν την έκθεση, προκειμένου ο αέρας να συσσωρευτεί μεταξύ του ήπατος και του πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος (Miller κ.συν. 1980).
10.Ποια η χρησιμότητα της πλάγιας ακτινογραφίας θώρακα σε όρθια θέση για την ανίχνευση μικρών ποσοτήτων ελεύθερου ενδοπεριτοναϊκού αέρα;
Ο ελεύθερος ενδοπεριτοναϊκός αέρας συχνά παγιδεύεται χαμηλότερα από το υψηλότερο σημείο του θόλου του δεξιού ημιδιαφράγματος και εμφανίζει ανομοιόμορφη κατανομή λόγω των περιτοναϊκών αναδιπλώσεων στην γυμνή περιοχή του ήπατος. Έτσι, στην όρθια ο-π προβολή θώρακα, η πορεία της δέσμης συναντά μικρή ποσότητα αέρα και η παραγόμενη διαύγαση είναι μικρή, ενώ αντίθετα στην πλάγια προβολή θώρακα, ο επιμήκης άξονας της πρόσθιας συλλογής ελεύθερου αέρα είναι παράλληλος με τη δέσμη και αναδεικνύεται πλήρως (Woodring και Heiser 1995) (Εικόνα 2.5).
Εικόνα 2.5. Όταν ο ελεύθερος ενδοπεριτοναϊκός αέρας δεν έχει ανέλθει πλήρως στον θόλο του ημιδιαφράγματος τότε αναδεικνύεται ευκολότερα στην πλάγια ακτινογραφία θώρακα (βέλoς) (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
11.Ποια είναι τα κύρια ακτινομορφολογικά χαρακτηριστικά των οργάνων της κοιλίας;
Στην κατά μέτωπο ακτινογραφία κοιλίας, η έσω παρυφή των πλάγιων κοιλιακών τοιχωμάτων αναδεικνύεται συνήθως ως λεπτή διαυγαστική γραμμή λόγω του υποκείμενου προπεριτοναϊκού λίπους (Εικόνα 2.6).
Εικόνα 2.6. Φυσιολογική ακτινοανατομία του πλάγιου κοιλιακού τοιχώματος. 1. Έξω λοξός κοιλιακός μύς, 2. Έσω λοξός κοιλιακός μύς, 3. Εγκάρσιος κοιλιακός μύς, 4. Προπεριτοναϊκό λίπος, 5. Περίτονο πέταλο του περιτοναίου, 6. Ενδοπεριτοναϊκό λίπος, 7. Κατιόν κόλο (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
Στη συνέχεια του προπεριτοναϊκού λίπους γύρω από τους νεφρούς οφείλεται και η ανάδειξη των νεφρών και των ψοϊτών στις απλές ακτινογραφίες κοιλίας (Εικόνα 2.7).
Εικόνα 2.7. Αριστερά: Φυσιολογική ακτινογραφία της κοιλιακής χώρας με ικανοποιητική ανάδειξη της σκιάς των νεφρών, του ήπατος και των ψοϊτών. Δεξιά: Πρόσθια άποψη της δεξιάς κοιλιακής χώρας για την εξήγηση της νεφρικής και ηπατικής σκιάς στις απλές ακτινογραφίες (σχηματικά): στις απλές ακτινογραφίες αναδεικνύεται το περίγραμμα των οργάνων που σχετίζεται με το προπεριτοναϊκό λίπος (μαύρο). 1. Αριστερός λοβός του ήπατος, 2. Πρόσθιο τμήμα του δεξιού λοβού του ήπατος, 3. Προσεκβολή του προπεριτοναϊκού λίπους στον ψοίτη μύ, 4. Οπίσθιο τμήμα του δεξιού λοβού του ήπατος, 5. Ηπατική γωνία (© 1999 Κουμαριανός Δ.).
Το άνω όριο της σκιάς του ήπατος συμπίπτει με το δεξιό θόλο του διαφράγματος, ενώ το κάτω όριο της σκιάς του ήπατος φέρεται λοξά προς τα έξω και κάτω. Η ηπατική σκιά που βλέπουμε στην ακτινογραφία οφείλεται στη σχέση του οπίσθιου τμήματος του δεξιού λοβού του ήπατος με το προπεριτοναϊκό λίπος (Εικόνα 2.7).
Η σκιά του σπλήνα εντοπίζεται στο αριστερό υποχόνδριο και έχει ωοειδές σχήμα. Εσωτερικά της σκιάς του σπλήνα, κάτω από το αριστερό ημιδιάφραγμα, σε ακτινογραφίες σε όρθια θέση, αναδεικνύεται μια ωοειδής διαύγαση, που οφείλεται στον αεροθάλαμο του στομάχου. Όταν το στομάχι περιέχει και υγρά, τότε το κάτω όριο της διαύγασης είναι οριζόντιο.
Ανάμεσα στον αεροθάλαμο και το σπλήνα, αναδεικνύεται συχνά και μία διαύγαση που οφείλεται στην παρουσία μικρής ποσότητας αέρα στην αριστερή κολική καμπή. Οι εντερικές έλικες συνήθως περιέχουν αέρα και ανάλογα με τη θέση και τη μορφή των συλλογών του αέρα μπορεί να εντοπίζεται στο παχύ έντερο ή στο λεπτό έντερο διευκολύνοντας την ανάδειξη των λεπτών πτυχών του Kerkring στο λεπτό και των πλατιών κολικών κυψελών στο παχύ.
12.Ποια η αξία της ο-π προβολής κοιλίας σε όρθια θέση ως προβολής ρουτίνας σε περίπτωση οξείας κοιλίας;
Σύμφωνα με τους Baker και Cho (1998), η π-ο προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση είναι ο στυλοβάτης της απλής ακτινολογικής εξέτασης. Το κύριο πλεονέκτημα της ο-π προβολής κοιλίας σε όρθια θέση, είναι η ανάδειξη υδραερικών επιπέδων, τα οποία θεωρούνται πολύ σημαντικά στη διαφορική διάγνωση μηχανικής απόφραξης από παραλυτικό ειλεό. Πολλοί όμως ερευνητές αμφιβάλλουν για την ειδικότητα και αξιοπιστία των υδραερικών επιπέδων ως σημείων απόφραξης, με αποτέλεσμα η αξία της προβολής σε όρθια θέση ως εξέτασης ρουτίνας ν’ αμφισβητείται έντονα (Mirvis κ.συν. 1986).
13.Ποια είναι η χρησιμότητα της ο-π προβολής κοιλίας σε πρηνή θέση;
Η ο-π προβολή κοιλίας σε πρηνή θέση είναι χρήσιμη για την αξιολόγηση διάτασης του παχέος εντέρου και τη διαφορική διάγνωση παραλυτικού ειλεού από μηχανική απόφραξή του.
14.Πώς μπορεί να αξιολογηθεί ακτινολογικά η κινητικότητα του διαφράγματος;
Για τη μελέτη της κινητικότητας του διαφράγματος συνήθως γίνεται ακτινοσκοπικός έλεγχος. Εναλλακτικά, μπορούν να γίνουν ακτινογραφίες σε εισπνοή και εκπνοή πάνω στο ίδιο φιλμ.
2.3. ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Οι παρακάτω δραστηριότητες θα σε βοηθήσουν να συνδέσεις τις γνώσεις σου με την κλινική πράξη και θα σε βοηθήσουν σημαντικά να ενδυναμώσεις την κατανόηση πολλών εννοιών αυτής της ενότητας. Ιδιαίτερα θα πρέπει να εξασκηθείς στην τοποθέτηση των παρακάτω θέσεων είτε πάνω σου είτε πάνω σε κάποιον άλλο σε συνεργασία με τον εκπαιδευτή σου στο εργαστήριο. Θα πρέπει να μπορείς να εκτελείς όλες τις κινήσεις με ευκολία, χωρίς καθυστέρηση και με τη σωστή σειρά. Βάλε ένα σημάδι δίπλα σε κάθε στόχο που συμπληρώνεις με επιτυχία.
1.Να αναγνωρίζεις και να περιγράφεις τα κύρια ακτινοανατομικά μόρια μιας κατά μέτωπο ακτινογραφίας κοιλίας:
(__) Το ήπαρ.
(__) Τους νεφρούς.
(__) Τον σπλήνα.
(__) Το παχύ έντερο και τις κολικές κυψέλες.
(__) Το λεπτό έντερο και τις πτυχές του Kerkring.
(__) Τα αέρια και τα κόπρανα στο γαστρεντερικό σωλήνα.
(__) Τον αεροθάλαμο του στομάχου.
(__) Την αριστερή κολική καμπή.
(__) Το κοιλιακό τοίχωμα.
(__) Το διάφραγμα.
2.Να επιδεικνύεις και να εκτελείς πάνω σου ή σε άλλο φοιτητή τις παρακάτω προβολές.
Εκτέλεσε και περιέγραψε όλα τα βήματα (προετοιμασία, τοποθέτηση, επικέντρωση), από τη στιγμή που θα πάρεις το παραπεμπτικό μέχρι που θα κάνεις την έκθεση (μπορείς να παραλείψεις την αφαίρεση των ρούχων).
(__) Π-ο προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση.
(__) Ο-π προβολή κοιλίας σε όρθια θέση.
(__) Ο-π προβολή διαφράγματος.
(__) Προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση (lateral decubitus).
3.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου, να μπορείς να εφαρμόσεις τα κριτήρια αξιολόγησης και να προτείνεις τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις.
4.Να ξεχωρίζεις τη στροφή της κοιλίας από τη στροφή που οφείλεται σε σκολίωση σε μια κατά μέτωπο ακτινογραφία κοιλίας.
5.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου να αναγνωρίζεις και να δικαιολογείς ποιες ακτινογραφίες είναι αποδεκτές από απόψεως παραγόντων έκθεσης, ποιες είναι υποεκτεθειμένες και ποιες είναι υπερεκτεθειμένες.
6.Χρησιμοποιώντας τις ακτινογραφίες που θα σου δώσει ο εκπαιδευτής σου, να αναγνωρίζεις και να δικαιολογείς ποιες ακτινογραφίες είναι αποδεκτές από τεχνικής απόψεως και ποιες χρειάζονται επανάληψη. Στις τελευταίες, να αναπτύσσεις και να δικαιολογείς τις κατάλληλες διορθωτικές κινήσεις.
7.Αν υπάρχει κατάλληλο ομοίωμα, πραγματοποίησε την προβολή που θα σου υποδείξει ο εκπαιδευτής σου.
2.4. ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΚΟΙΛΙΑΣ
1.Ασθενής έρχεται στο εργαστήριο με καρότσι για α/α κοιλίας σε ύπτια και όρθια θέση:
A. Θα γίνει πρώτα η προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση και μετά η προβολή κοιλίας σε όρθια θέση.
B. Θα γίνει πρώτα η προβολή κοιλίας σε όρθια θέση και μετά η προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση.
Γ. Δεν έχει σημασία ποια προβολή θα γίνει πρώτη.
2.Η επικέντρωση σε μια π-ο προβολή κοιλίας άνδρα σε ύπτια θέση θα πρέπει να γίνεται:
A. στο ύψος των λαγόνιων ακρολοφιών.
B. 2.5 cm πάνω από τις λαγόνιες ακρολοφίες.
Γ. 2.5 cm κάτω από τις λαγόνιες ακρολοφίες.
Δ. στην ηβική σύμφυση.
3.Στο κάτω όριο της π-ο ακτινογραφίας κοιλίας σε ύπτια θέση, θα πρέπει να:
A. αναδεικνύεται η ηβική σύμφυση.
B. αναδεικνύονται οι λαγόνιες ακρολοφίες.
Γ. αναδεικνύεται το ιερό οστό.
Δ. αναδεικνύονται οι πρόσθιες άνω λαγόνιες άκανθες.
4.Ποιο από τα παρακάτω εύρη kVp είναι πιο κατάλληλο για τον ακτινογραφικό έλεγχο της κοιλίας;
A. 50-60 kVp.
B. 60-75 kVp.
Γ. 75-90 kVp.
Δ. 90-100 kVp.
5.Η ο-π προβολή θώρακα, σε περίπτωση οξείας κοιλίας, γίνεται όπως η συνηθισμένη ο-π προβολή θώρακα.
A. Σωστό.
B. Λάθος.
6.Για να περιλαμβάνεται το διάφραγμα σε μια ο-π προβολή κοιλίας σε όρθια θέση, η επικέντρωση θα πρέπει να γίνεται:
A. στο ύψος των λαγόνιων ακρολοφιών.
B. 5-8 cm πάνω από τις λαγόνιες ακρολοφίες.
Γ. 2.5 cm πάνω από τις λαγόνιες ακρολοφίες.
Δ. 2.5 cm κάτω από τις λαγόνιες ακρολοφίες.
7.Για τον ακτινολογικό έλεγχο οξείας κοιλίας συνήθως λαμβάνεται: 1. Π-ο προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση, 2. Π-ο προβολή θώρακα σε ύπτια θέση, 3. Ο-π προβολή κοιλίας σε όρθια θέση.
Α. 1 και 2.
Β. 1 και 3.
Γ. 2 και 3.
Δ. 1,2 και 3.
8.Οι περισσότερες προβολές της κοιλιάς γίνονται μετά το τέλος:
A. βαθιάς εισπνοής.
B. βαθιάς εκπνοής.
9.Ποια από τα παρακάτω δεν αναγνωρίζονται ικανοποιητικά σε μια π-ο ακτινογραφία κοιλίας: 1. Χοληδόχος κύστη, 2. Πάγκρεας, 3. Λαγόνιο.
Α. 1 και 2.
Β. 1 και 3.
Γ. 2 και 3.
Δ. 1,2 και 3.
10.Ρήξη ποιου από τα παρακάτω όργανα είναι η πιο πιθανή αιτία ελεύθερου αέρα στην ο-π ακτινογραφία κοιλίας σε όρθια θέση;
Α. Σπλήν.
Β. Παχύ έντερο.
Γ. Νεφρός.
Δ. Ήπαρ.
11.Σε ασθενή με υποψία ενδοπεριτοναϊκού αέρα ζητείται μια προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση. Κατά τη μεταφορά του ασθενούς απο την κλινική προς το εργαστήριο με το φορείο, ο τεχνολόγος ζητάει ο ασθενής:
A. να τοποθετηθεί σε αριστερή πλάγια θέση.
B. να τοποθετηθεί σε δεξιά πλάγια θέση.
Γ. να τοποθετηθεί σε ύπτια θέση.
Δ. δεν έχει σημασία σε ποια θέση θα μεταφερθεί.
12.Για την ανάδειξη ελεύθερου αέρα στην κοιλία συνήθως λαμβάνεται: 1. Προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση, 2. Προβολή κοιλίας σε όρθια θέση, 3. Προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση, 4. Πλάγια προβολή κοιλίας.
A. Μόνο το 2.
B. 1 και 2.
Γ. 2 και 3.
Δ. 2 και 4.
13.Ποια από τις παρακάτω προβολές μπορεί να αντικαταστήσει μια προβολή κοιλίας σε όρθια θέση αν ο ασθενής δεν μπορεί να σταθεί όρθιος;
A. Προβολή κοιλίας σε ύπτια θέση.
B. Προβολή κοιλίας σε πλάγια κατακεκλιμένη θέση.
Γ. Αριστερή πλάγια προβολή κοιλίας.
Δ. Προβολή κοιλίας σε Trendelenburg θέση.
14.Ο ακτινογραφικός έλεγχος για μια προβολή κοιλίας σε όρθια θέση θα πρέπει να γίνεται αμέσως μόλις ο ασθενής τοποθετηθεί στην κατάλληλη θέση.
Α. Σωστό.
Β. Λάθος.
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΩΝ
Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης Ανατομίας Κοιλίας
1. Γ
2. Γ
3. 2
4. 6
5. 10
6. 12
7. Γ
8. A
9. Δ
10. A
11. Γ
12. 2
13. 11
14. 8
Ερωτηματολόγιο Αυτοαξιολόγησης Προβολών Κοιλίας
1. Β
2. Β
3. A
4. Γ
5. A
6. Β
7. Β
8. Β
9. A
10. Β
11. Α
12. Γ
13. Β
14. Β
ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΩΝ
Εικόνα 2.1, Εικόνα 2.2, Εικόνα 2.3, Εικόνα 2.4, Εικόνα 2.5, Εικόνα 2.6, Εικόνα 2.7 © Κουμαριανός, Δ. (1994). Άτλας Ακτινολογικών Προβολών και Ακτινοανατομίας. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, χρήση μετά από έγγραφη άδεια. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και γενικά η αναπαραγωγή των παραπάνω εικόνων, με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, στο πρωτότυπο ή σε μετάφραση ή άλλη διασκευή χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού. Copyright © All Rights Reserved.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Budin, E., & Jacobson, G. (1967). Roentgenographic diagnosis of small amounts of intraperitoneal fluid. American Journal of Roentgenology, 99(1), 62-70. doi: 10.2214/ajr.99.1.62
Miller, R. E., Becker, G. J., & Slabaugh, R. D. (1980). Detection of pneumoperitoneum: optimum body position and respiratory phase. American Journal of Roentgenology, 135(3), 487-490. doi: 10.2214/ajr.135.3.487
Mirvis, S. E., Young, J. W., Keramati, B., McCrea, E. S., & Tarr, R. (1986). Plain film evaluation of patients with abdominal pain: are three radiographs necessary? AJR Am J Roentgenol, 147(3), 501-503. doi: 10.2214/ajr.147.3.501
Woodring, J. H., & Heiser, M. J. (1995). Detection of pneumoperitoneum on chest radiographs: comparison of upright lateral and posteroanterior projections. American Journal of Roentgenology, 165(1), 45-47. doi: 10.2214/ajr.165.1.7785629
