Περιεχόμενα - Εισαγωγή στη Θεωρία Ομάδων

Κεφάλαιο 6Πεπερασμένα παραγόμενες αβελιανές ομάδες

Στο κεφάλαιο αυτό θα ταξινομήσουμε τις πεπερασμένα παραγόμενες αβελιανές ομάδες. Αυτές οι ομάδες είναι από τις λίγες περιπτώσεις ομάδων με μία συγκεκριμένη ιδιότητα που έχουν ταξινομηθεί και η θεωρία τους μπορεί να συμπεριληφθεί σε ένα βιβλίο προπτυχιακού επιπέδου.
Στη βιβλιογραφία της Θεωρίας Ομάδων έχει επικρατήσει οι αβελιανές ομάδες να θεωρούνται ως προσθετικές και αυτό θα ακολουθήσουμε εδώ.

Είναι χρήσιμο να παρατηρήσουμε ότι αν G είναι μία αβελιανή ομάδα παραγόμενη από τα στοιχεία α1,α2,,αn, τότε κάθε στοιχείο της είναι γραμμικός συνδυασμός των στοιχείων α1,α2,,αn με ακεραίους συντελεστές, δηλαδή

G=α1,α2,,αn={i=1nλiαi|λi,1in}.

Βέβαια το παράγον σύνολο της G δεν ορίζεται μοναδικά. Έχουμε ήδη συναντήσει παραδείγματα τέτοιων ομάδων π.χ. S3,D24. Κάθε πεπερασμένη αβελιανή ομάδα είναι φανερό ότι είναι πεπερασμένα παραγόμενη. Οι ομάδες τάξης 4 με προσέγγιση ισομορφίας έχουμε δεί ότι είναι οι

4=1¯ και 2×2.

Επίσης ομάδες που εμπίπτουν στη μελέτη αυτού του κεφαλαίου είναι οι επόμενες:

(n)=××× με n πλήθους παράγοντες 
××s×t, για s,t φυσικούς αριθμούς. 

6.1 Το βασικό θεώρημα

Το θεώρημα που ακολουθεί δίνει την ταξινόμηση των πεπερασμένα παραγόμενων αβελιανών ομάδων και από αυτό προκύπτει ότι περιγράφονται από τις κυκλικές ομάδες, όπως στα παραδείγματα που αναφέραμε παραπάνω.

Θεώρημα 6.1.1

Κάθε πεπερασμένα παραγόμενη αβελιανή ομάδα είναι ευθύ άθροισμα πεπερασμένου πλήθους κυκλικών ομάδων.

Απόδειξη Έστω G=α1,α2,,αn μία πεπερασμένα παραγόμενη αβελιανή ομάδα. Θα αποδείξουμε το θεώρημα με εφαρμογή της μαθηματικής επαγωγής ως προς το πλήθος των παραγόντων στοιχείων της ομάδας. Αν η ομάδα G παράγεται από ένα μόνον στοιχείο, δηλαδή n=1, τότε είναι κυκλική και το θεώρημα ισχύει.
Ας υποθέσουμε ότι το θεώρημα ισχύει για όλες τις αβελιανές ομάδες που παράγονται από n-1 πλήθους στοιχεία. Θα αποδείξουμε το θεώρημα για τον φυσικό αριθμό n. Ας υποθέσουμε ότι για την αβελιανή ομάδα G=α1,α2,,αn από κάθε γραμμικό συνδυασμό

λ1α1++λnαn=0,λi, 1in,

συνεπάγεται ότι λiαi=0, για 1in. Τότε από τον Ορισμό 4.2.7 προκύπτει ότι

G=α1α2αn,

δηλ. η G είναι ευθύ άθροισμα n πλήθους κυκλικών ομάδων. Μένει, επομένως, να εξετάσουμε την περίπτωση που για κάθε παράγον σύνολο, έστω α1,α2,,αn, της G υπάρχουν ακέραιοι αριθμοί λ1,λ2,,λn τέτοιοι ώστε λ1α1+λ2α2++λnαn=0, χωρίς να ισχύει ότι λiαi=0, 1in. Όπως αναφέραμε προηγουμένως τα στοιχεία της G είναι γραμμικοί συνδυασμοί με ακέραιους συντελεστές των διάφορων παραγόντων στοιχείων της G . Μεταξύ αυτών των γραμμικών συνδυασμών υπάρχει ένας θετικός ακέραιος αριθμός που εμφανίζεται ως συντελεστής κάποιου παράγοντος στοιχείου της G. Έστω k1 ο θετικός αυτός ακέραιος. Για κάποιο, λοιπόν, παράγον σύνολο β1,β2,,βn της G ισχύει

k1β1+k2β2++knβn=0, χωρίς όλα τα kiβi να είναι μηδέν  6.1.1

Θα αποδείξουμε ότι αν r1β1+r2β2++rnβn=0 είναι ένας άλλος τέτοιος γραμμικός συνδυασμός στην G με ακέραιους συντελεστές, τότε k1|r1. Έστω ότι r1=πk1+υ, με π,υ και 0υ<k1. Πολλαπλασιάζουμε τη σχέση (6.1.1) επί π και την αφαιρούμε από την r1β1+r2β2++rnβn=0. Έτσι έχουμε

υβ1+(r2-πk2)β2++(rn-πkn)βn=0.

Αν υβ10, τότε καταλήγουμε σε άτοπο λόγω της επιλογής του k1. Άρα

υβ1=0 και 0υ<k1. 6.1.2

Από τη σχέση υβ1=0, έπεται ότι το υ είναι πολλαπλάσιο της τάξης του β1. Ενώ από την επιλογή του k1, έπεται ότι k1ord(β1). Άρα το υ δεν μπορεί να λάβει τις τιμές 0<υ<k1. Επομένως, από τη σχέση (6.1.2) έπεται ότι υ=0 και συνεπώς k1|r1.
Στη συνέχεια θα αποδείξουμε ότι στη σχέση (6.1.1)

k1|ki, 2in.

Έστω k2=π2k1+υ2, για π2,υ2 και 0υ2<k1. Παρατηρούμε ότι, αφού τα β1,β2,,βn παράγουν την ομάδα G, το ίδιο συμβαίνει και με τα στοιχεία β1=β1+π2β2,β2,,βn. Αντικαθιστούμε στη σχέση (6.1.1) το k1β1 με το k1β1-k1π2β2 και προκύπτει η σχέση

k1β1+υ2β2+k3β3++knβn=0.

Με τον τρόπο που αποδείξαμε παραπάνω ότι υ=0, μπορούμε επίσης να αποδείξουμε ότι υ2=0. Άρα k1|k2. Μπορούμε, λοιπόν, να γράψουμε ότι ki=πik1, 2in, για κατάλληλους ακεραίους αριθμούς πi.
Θέτουμε, τώρα,

β1*=β1+π2β2++πnβn. 6.1.3

Παρατηρούμε ότι τα στοιχεία β1*,β2,,βn επίσης παράγουν την G. Η σχέση (6.1.1) λόγω της (6.1.3) οδηγεί στην k1β1*=0.
Θα αποδείξουμε, τώρα, ότι αν για κάποιους ακέραιους αριθμούς μ1,μ2,,μn ισχύει

μβ1*+μ2β2++μnβn=0, 6.1.4

τότε μ1β1*=0. Πράγματι, αν αντικαταστήσουμε το β1* από τη σχέση (6.1.3) στη σχέση (6.1.4) βρίσκουμε ένα γραμμικό συνδυασμό των β1,β2,,βn με ακέραιους συντελεστές στον οποίο ο συντελεστής του β1 είναι ίσος με μ1. Όπως, όμως, αποδείξαμε παραπάνω τότε θα ισχύει ότι k1|μ1. Έτσι από τη σχέση k1β1*=0 έπεται η σχέση μ1β1*=0. Αν, λοιπόν, θεωρήσουμε ότι η G παράγεται από το σύνολο β1*,β2,,βn, τότε το άθροισμα G=β1*+β2,,βn είναι ευθύ, αφού από τη σχέση

μβ1*+μ2β2++μnβn=0μβ1*=0 και μ2β2++μnβn=0.

Άρα

G=β1*β2,,βn.

Από την υπόθεση της μαθηματικής επαγωγής η ομάδα β2,,βn, αφού απαράγεται από n-1 πλήθους στοιχεία είναι ευθύ άθροισμα κυκλικών ομάδων και το θεώρημα αποδείχθηκε.

Επειδή οι κυκλικές ομάδες είναι γνωστές με προσέγγιση ισομορφίας (βλ. Θεώρημα 2.3.11) από το Θεώρημα (6.1.1) προκύπτει η επόμενη πρόταση.

Πρόταση 6.1.2

Μία πεπερασμένα παραγόμενη αβελιανή ομάδα G είναι ισόμορφη με ένα ευθύ άθροισμα

(s)×n1××nt, 6.1.5

για κατάλληλους φυσικούς αριθμούς s,n1,,nt που εξαρτώνται από την ομάδα G.

Ορισμός 6.1.3

Έστω s0 ένας ακέραιος αριθμός. Το ευθύ άθροισμα s πλήθους αντιγράφων της προσθετικής ομάδας λέγεται ελεύθερη αβελιανή ομάδα με βαθμίδα (free abelian of rank) s.

Παρατηρήσεις 6.1.4

1. Από την Πρόταση 6.1.2 προκύπτει ότι η ομάδα G έχει υποομάδα που είναι ισόμορφη με την (s) και λέγεται άπειρο μέρος (infinite part) της G και το πεπερασμένο μέρος (finite part) που είναι η υποομάδα ισόμορφη με την n1××nt και βέβαια είναι πεπρασμένη ομάδα τάξης n1n2nt.

2. Από την Πρόταση 6.1.2 είναι φανερό ότι η G παράγεται από στοιχεία πλήθους το πολύ s+t, αφού κάθε προσθετέος είναι κυκλική ομάδα. Όμως, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο αριθμός n που εμφανίζεται στο Θεώρημα 6.1.1 δεν είναι ίσος με s+t. Από την αποδεικτική διαδικασία του Θεωρήματος 6.1.1 δεν προκύπτει το πλήθος των κυκλικών ομάδων που αναλύεται η G. Επιπλέον όταν αναφέρουμε ότι μία ομάδα παράγεται από ένα σύνολο στοιχείων δεν εννοούμε ότι δεν υπάρχει παράγον σύνολο της ομάδας με λιγότερα στοιχεία.

3. Ας παρατηρήσουμε ότι αν p,q είναι διακεκριμένοι πρώτοι φυσικοί αριθμοί, τότε

p×qpq

(βλ. Πρόταση 4.1.4). Έτσι η ομάδα p×q παράγεται από ένα ακριβώς στοιχείο ως κυκλική. Ακόμη

p×q×p2pq×p2p×p2q.

Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι η ταξινόμηση των πεπερασμένα παραγόμενων αβελιανών ομάδων δεν ολοκληρώνεται με το Θεώρημα 6.1.1. Όμως το Θεώρημα 6.1.1 αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Η ταξινόμηση των ομάδων που μελετούμε θα συνεχιστεί στο επόμενο εδάφιο, όπου θα μελετήσουμε τις πεπερασμένες αβελιανές ομάδες. Για το άπειρο μέρος (αν έχει) μίας πεπερασμένα παραγόμενης αβελιανής ομάδας είναι φανερό ότι δεν έχουμε κάτι περισσότερο να επισημάνουμε. Υπάρχει μοναδική με προσέγγιση ισομορφίας ελεύθερη αβελιανή ομάδα βαθμίδας s0.

Ασκήσεις

1. Να αποδείξετε ότι κάθε υποομάδα μίας πεπερασμένα παραγόμενης αβελιανής ομάδας είναι επίσης πεπερασμένα παραγόμενη.
2. Να αποδείξετε με χρήση του Θεωρήματος 6.1.1 ότι μία πεπεραμένη αβελιανή ομάδα είναι p-ομάδα, για κάποιον πρώτο φυσικό αριθμό p, αν και μόνον αν έχει τάξη δύναμη του p.
3. Έστω G μία πεπερασμένα παραγόμενη αβελιανή ομάδα. Να αποδείξετε ότι το σύνολο των στοιχείων της G με πεπερασμένη τάξη αποτελεί υποομάδα της G.

6.2 Πεπερασμένες αβελιανές ομάδες

Στο εδάφιο αυτό θα ταξινομήσουμε τις πεπερασμένες αβελιανές ομάδες. Η ταξινόμηση θα ολοκληρωθεί μετά από δύο βήματα. Πρώτα θα αναλύσουμε την ομάδα σε ευθύ άθροισμα πεπερασμένου πλήθους αβελιανών p-υποομάδων της, για κάθε πρώτο φυσικό αριθμό p που διαιρεί την τάξη της ομάδας. Το δεύτερο βήμα θα είναι η ταξινόμηση των πεπερασμένων p-ομάδων για έναν πρώτο φυσικό αριθμό p. Έτσι θα προκύψουν όλες οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης n, για ένα φυσικό αριθμό n.

Η πρώτη πρόταση που θα αποδείξουμε είναι μία ειδική περίπτωση της άσκησης 6.3.3.

Πρόταση 6.2.1

Έστω G μία πεπερασμένη αβελιανή ομάδα τάξης n. Για κάθε πρώτο φυσικό αριθμό p|n, το σύνολο Gp των στοιχείων της G με τάξη δύναμη του p αποτελεί μία p-ομάδα υποομάδα της G.

Απόδειξη Έστω α,βGp,ord(α)=pκ και ord(β)=pλ, για κ,λ. Τότε

pκ+λ(α+β)=pλ(pκα)+pκ(pλβ)=0.

Άρα ord(α+β)|pκ+λ, δηλ α+βGp, σύμφωνα με την Πρόταση 2.2.2 ii. και συνεπώς η GpG (βλ. Θεώρημα 2.1.4). Από τον Ορισμό 5.3.10 προκύπτει το ζητούμενο.

Από την Πρόταση 5.3.11 η τάξη της ομάδας Gp της παραπάνω Πρότασης είναι δύναμη του p και μάλιστα η μεγαλύτερη δύναμη του p που διαιρεί την τάξη της G. Επομένως η Gp είναι μία Sylow p-υποομάδα της G.

Θεώρημα 6.2.2

Έστω G μία πεπερασμένη αβελιανή ομάδα τάξης n=p1s1p2s2 ptst, όπου p1,p2,,pt είναι διακεκριμένοι πρώτοι φυσικοί αριθμοί που διαιρούν την |G| για κατάλληλους θετικούς ακεραίους s1,s2.,st. Τότε

G=Gp1Gp2Gpt.

Απόδειξη Για την απόδειξη θα χρησιμοποιήσουμε το Θεώρημα 4.2.8.

  1. i.

    Θα αποδείξουμε ότι κάθε στοιχείο αG έχει την μορφή

    α=α1+α2++αt,αiGpi, 1it. 6.2.1

    Έστω m:=ord(α). Αν κάποιος p{p1,p2,,pt} διαιρεί τον m, τότε το στοιχείο mpα έχει τάξη p (βλ. Πρόταση 2.2.5). Αφού m=ord(α)|n έπεται ότι

    m=q1r1q2r2qλrλ για κάποιο {q1,q2,,qλ}{p1,p2,,pt}

    και κατάλληλους θετικούς ακέραιους r1,r2,,rλ,λ. Από τον Ευκλείδειο αλγόριθμο προκύπτει ότι υπάρχουν ακέραιοι αριθμοί β1,β2,,βλ ώστε

    β1mq1r1+β2mq2r2++βλmqλrλ=1, 6.2.2

    αφού οι φυσικοί αριθμοί m/q1r1,,m/qλrλ είναι πρώτοι μεταξύ τους ανά δύο. Από τη σχέση (6.2.2) προκύπτει ότι

    α=β1mq1r1α++βλmqλrλα,

    αν θέσουμε

    αi:=βimqiriα, 1iλ,

    τότε βλέπουμε ότι

    α=α1+α2++αλ και αiGqi, 1iλ.

    Άρα το τυχαίο στοιχείο αG εκφράζεται ως άθροισμα στοιχείων των ομάδων Gpi, όπως στη σχέση (6.2.1).

  2. ii.

    Οι ομάδες GpiG, 1it. Πράγματι, αυτό συμβαίνει γιατί η G είναι αβελιανή ομάδα.

  3. iii.

    Θα αποδείξουμε ότι

    Gpi(Gp1++Gpi-1+Gpi+1++Gpt)=(0), 1it. 6.2.3

    Πράγματι, στην ομάδα Gp1++Gpi-1+Gpi+1++Gpt το μόνο στοιχείο τάξης δύναμης του pi είναι το 0, έτσι, εφόσον κάθε στοιχείο της Gpi έχει τάξη δύναμη του pi, έπεται ότι η τομή της σχέσης (6.2.3) ισούται με το μηδενικό στοιχείο της G.

Από τα i),ii) και iii) προκύπτει το θεώρημα.

Παρατηρήσεις 6.2.3

1. Όπως παρατηρήσαμε πριν από το Θεώρημα 6.2.2 κάθε υποομάδα Gpi, 1it, της G είναι Sylow pi-υποομάδα της G και μάλιστα μοναδική ως κανονική, αφού η G είναι αβελιανή ομάδα. Έτσι, το Θεώρημα 6.2.2 προκύπτει αμέσως από την άσκηση 5.3.7. Η απόδειξη που αναφέραμε στο Θεώρημα 6.2.2 είναι ανεξάρτητη από το Θεώρημα Sylow.
2. Από το Θεώρημα 6.2.2 προκύπτει ότι κάθε πεπερασμένη αβελιανή ομάδα G έχει μοναδική μέγιστη υποομάδα που περιέχει όλα τα στοιχεία της G που έχουν τάξη αριθμό πρώτον προς τον p.
3. Οι ιδιότητες των πεπερασμένων αβελιανών ομάδων που αναφέρονται στις παραπάνω παρατηρήσεις 1 και 2 δεν είναι ιδιότητες όλων των ομάδων. Για παράδειγμα η ομάδα S3. Όλα τα στοιχεία της με τάξη 2 δεν αποτελούν υποομάδα της S3. Επίσης οι Sylow υποομάδες της S3 δεν είναι όλες κανονικές.


Από τη ανάλυση της ομάδας G όπως αναφέρεται στο Θεώρημα 6.2.2 βλέπουμε ότι προκειμένου να προχωρήσουμε στην ταξινόμηση των πεπερασμένων αβελιανών ομάδων αρκεί να περιοριστούμε στις πεπερασμένες αβελιανές p-ομάδες, δηλ. στις αβελιανές ομάδες με τάξη δύναμη ενός πρώτου αριθμού p. Αυτό θα γίνει στο επόμενο εδάφιο.

6.3 Πεπερασμένες αβελιανές p-ομάδες

Έστω G μία αβελιανή ομάδα τάξης pn για έναν πρώτο φυσικό αριθμό p. Από το Θεώρημα 6.1.1 γνωρίζουμε ότι η G αναλύεται σε ευθύ άθροισμα κυκλικών ομάδων. Έτσι έχει νόημα ο επόμενος ορισμός.

Ορισμός 6.3.1

Μία πεπερασμένη αβελιανή ομάδα τάξης pn, όπου p είναι ένας πρώτος αριθμός, λέμε ότι είναι τύπου (type) (ps1,ps2,,pst) αν είναι ισόμορφη με το ευθύ άθροισμα κυκλικών ομάδων τάξεων psi, 1it και 1s1s2st.

Από τον Ορισμό 6.3.1 προκύπτει ότι, τότε n=s1+s2++st, δηλ. ο τύπος της αβελιανής ομάδας G αντιστοιχεί σε μία προσθετική ανάλυση του φυσικού αριθμού n. Θα αποδείξουμε ότι ο τύπος της αβελιανής p-ομάδας G ορίζεται μοναδικά για την ομάδα G. Πριν από αυτό είναι χρήσιμη η επόμενη πρόταση.

Πρόταση 6.3.2

Έστω G μία αβελιανή p-ομάδα με τύπο (ps1,ps2,,pst). Τότε η υποομάδα pG:={pα|αG} έχει τύπο (ps1-1,ps2-1,,pst-1).

Απόδειξη Εύκολα ο αναγνώστης μπορεί να αποδείξει ότι το σύνολο pG είναι υποομάδα της G. Από την υπόθεση

GG1×G2××Gt,

όπου Gi=αi με ordαi=psi, 1it. Παρατηρούμε ότι

pGi=pαi και ord(pαi)=psi-1, 1it.

Άρα

pGpα1×pαt

και ο τύπος της είναι

(ps1-1,ps2-1,,pst-1).
Παραδείγματα 6.3.3

1. Έστω Gp×p×p2, όπου p είναι ένας πρώτος. Τότε pGp.

2. Ας υποθέσουμε ότι G είναι μία αβελιανή ομάδα για την οποία ισχύει pG={0}, για έναν πρώτο φυσικό αριθμό. Αυτό σημαίνει ότι η τάξη κάθε μη μηδενικού στοιχείου της G είναι p. Η G γίνεται ένας p-διανυσματικός χώρος με πράξη

p×GG,(κ¯,α)κα,

όπως εύκολα μπορεί να ελέγξει ο αναγνώστης. Αν, τώρα, υποθέσουμε ότι η ομάδα G είναι πεπερασμένη τότε ο τύπος της είναι (p,p,,p), αφού κάθε μη μηδενικό στοιχείο της G είναι τάξης p.


Το επόμενο θεώρημα αποδεικνύει ότι ο τύπος μίας πεπερασμένης αβελιανής ομάδας είναι μία αναλλοίωτός της.

Θεώρημα 6.3.4

Έστω p ένας πρώτος φυσικός αριθμός και G μία πεπερασμένη αβελιανή p-ομάδα. Η G είναι ευθύ άθροισμα πεπερασμένου πλήθους κυκλικών p-ομάδων. Αν ο τύπος της ομάδας G είναι (ps1,ps2,,pst), τότε η ακολουθία των φυσικών αριθμών s1,s2,,st ορίζεται μοναδικά.

Απόδειξη Έστω G μία πεπερασμένη αβελιανή ομάδα και |G|=pn. Από το Θεώρημα 6.1.1 προκύπτει ότι η G είναι ευθύ άθροισμα κυκλικών ομάδων και εφόσον η G είναι p-ομάδα έπεται ότι οι προσθετέοι της είναι επίσης p-ομάδες. Ερχόμαστε, τώρα, στο δεύτερο σκέλος του Θεωρήματος. Θα αποδείξουμε επαγωγικά ως προς την τάξη της G την μοναδικότητα του τύπου της. Για την περίπτωση που η G είναι τετριμμένη το συμπέρασμα προκύπτει άμεσα. Έστω ότι η μοναδικότητα του τύπου ισχύει για p-ομάδες με τάξη μικρότερη της G και θα την αποδείξουμε για την ομάδα G.
Ας υποθέσουμε ότι η G έχει δύο τύπους και ας τους παραστήσουμε με τον ακόλουθο τρόπο για την καλύτερη παρακολούθηση της απόδειξης:

(p,p,,pt-ν,pλ1,pλ2,,pλν) και (p,p,,pσ-τ,pκ1,pκ2,,pκτ) 6.3.1
με 1<λ1λ2λν,   1<κ1κ2κτ
και t-ν+λ1+λ2++λν=n=σ-τ+κ1+κ2++κτ. 6.3.2

Θεωρούμε τώρα την pGG. Η pG έχει τάξη αυστηρά μικρότερη της G και σύμφωνα με την Πρόταση 6.3.2 οι αντίστοιχοι τύποι της είναι οι

(pλ1-1,pλ2-1,,pλν-1) και (pκ1-1,pκ2-1,,pκτ-1).

Για τους τύπους αυτούς ισχύει ότι

1λ1-1λν-1,   1κ1-1κτ-1

και βέβαια ταυτίζονται από την υπόθεση της μαθηματικής επαγωγής. Επομένως

ν=τ και λ1=κ1,,λν=κν. 6.3.4

Επίσης από τις σχέσεις (6.3.2) και (6.3.4) ισχύει ότι

t-ν=σ-νt=σ.

Άρα οι δύο τύποι της G που αναφέρονται στις σχέσεις (6.3.1) είναι ίσοι, γεγονός που αποδεικνύει τη μοναδικότητα του τύπου της G και αποδεικνύει το Θεώρημα.

Ο τύπος της αβελιανής ομάδας τάξης pn για έναν πρώτο αριθμό p και ένα θετικό ακέραιο n καθώς και η σπουδαιότητα αυτής της έννοιας για τον χαρακτηρισμό των ομάδων, όπως αυτή προκύπτει από το Θεώρημα 6.3.4, μας οδηγεί στην ανάγκη του επόμενου ορισμού.

Ορισμός 6.3.5

Έστω n1 ένας φυσικός αριθμός. Διαμέριση (partition) του n καλούμε μία ακολουθία φυσικών αριθμών s1,s2,,st με τις ιδιότητες 1s1s2st και n=s1+s2++st. Τη διαμέριση αυτήν τη συμβολίζουμε ως (s1,s2,,st).

Παραδείγματα 6.3.6

1. Έστω G μία αβελιανή ομάδα τάξης p3. Οι δυνατοί τύποι της G σύμφωνα με το Θεώρημα 6.3.4 είναι

(p,p,p), δηλ. Gp×p×p,
(p,p2), δηλ. Gp×p2,
p3, δηλ. Gp3.

Στο επόμενο θεώρημα προσδιορίζεται το πλήθος των μη ισόμορφων αβελιανών ομάδων τάξης pn για έναν πρώτο φυσικό αριθμό p σε σχέση με τις δυνατές διαμερίσεις του φυσικού αριθμού n.

Θεώρημα 6.3.7

Έστω p ένας πρώτος φυσικός αριθμός και n ένας φυσικός αριθμός. Το πλήθος των μη ισόμορφων αβελιανών ομάδων τάξης pn είναι ίσο με το πλήθος των διαμερίσεων του φυσικού αριθμού n.

Απόδειξη Ας συμβολίσουμε με

A:={[G]:G αβελιανή ομάδα τάξης pn},

δηλαδή το σύνολο των κλάσεων των ισόμορφων αβελιανών ομάδων τάξης pn και με Β το σύνολο των διαμερίσεων του φυσικού αριθμού n. Θεωρούμε την αντιστοιχία

f:AB,[G](s1,s2,,st),

όπου Gps1×ps2××pst Ο αναγνώστης καλείται να αποδείξει ότι η f είναι αμφιμονότιμη και επί συνάρτηση.

Παραδείγματα 6.3.8

1. Το πλήθος των μη ισόμορφων αβελιανών ομάδων τάξης p4 είναι όσο το πλήθος των (διακεκριμένων) διαμερίσεων του 4. Οι διαμερίσεις του 4 είναι οι: (4),(1,1,1,1),(1,1,2),(1,3). Έτσι οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης p4 είναι πλήθους 4 και είναι οι:

p4,p×p×p×p,p×p×p2,p×p3

Ασκήσεις

1. Να υπολογίσετε τις μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης p5, όπου p είναι ένας πρώτος φυσικός αριθμός.
2. Να αποδείξετε ότι η προσθετική ομάδα ενός πεπερασμένου σώματος είναι τύπου (p,p,,p).
3. Να αποδείξετε ότι μία αβελιανή ομάδα τάξης pk και τύπου (pk1,pk2,,pkt), όπου p είναι ένας πρώτος φυσικός αριθμός, περιέχει pt-1 στοιχεία τάξης p.

6.4 Ταξινόμηση των πεπερασμένα παραγόμενων αβελιανών ομάδων

Στο εδάφιο αυτό θα συνδυάσουμε τα συμπεράσματα των προηγουμένων δύο εδαφίων για να οδηγηθούμε στην ταξινόμηση των πεπερασμένων αβελιανών ομάδων.

Θα ξεκινήσουμε με ένα παράδειγμα. Να υπολογίσουμε όλες τις μη ισόμορφες ομάδες τάξης 36. Παρατηρούμε ότι 36=2232. Σύμφωνα με το Θεώρημα 6.2.2 κάθε τέτοια ομάδα αναλύεται σε ευθύ άθροισμα

G2G3,

όπου G2 είναι η μοναδική Sylow 2-υποομάδα της τάξης 22 και ανάλογα ορίζεται η G3 με τάξη 32. Οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης 22 είναι οι διαμερίσεις του 2, οι οποίες είναι: (1,1) και 2. Οι ομάδες αυτές είναι οι:

2×2 και 22.

Όμοια οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης 32 είναι οι

3×3 και 32.

Επομένως οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης 36 είναι οι:

  1. i.

    2×2×3×3

  2. ii.

    2×2×32

  3. ii.

    22×3×3

  4. iv.

    22×32


Παρατηρούμε ακόμη ότι

  1. i.

    2×2×3×32×3×2×36×6, γιατί (2,3)=1, και επομένως η ομάδα 2×3 είναι κυκλική.
    Όμοια

  2. ii.

    2×2×322×232,

  3. iii.

    22×3×33×223 και

  4. iv.

    22×3236.


Βλέπουμε, λοιπόν, ότι οι προσθετέοι για κάθε μία από τις ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης 36 μπορούν να επιλεγούν έτσι ώστε η τάξη του ενός προσθετέου να διαιρεί την τάξη του επόμενου. Παρατηρούμε ότι οι τάξεις των προσθετέων για τις ομάδες i. έως iv., δηλαδή οι:

(6,6),(2,232),(3,223),(36)

ώστε

6|6,   2|232,   3|223,   36

ορίζονται μοναδικά.
Έτσι μπορούμε να οδηγηθούμε στο επόμενο θεώρημα εφαρμόζοντας και το Θεώρημα 6.1.1.

Θεώρημα 6.4.1

(Θεμελιώδες Θεώρημα των πεπερασμένα παραγόμενων (π.π.) αβελιανών ομάδων). Έστω G μία πεπερασμένα παραγόμενη αβελιανή ομάδα. Τότε

G(s)×m1×m2××mτ, 6.4.1

για φυσικούς αριθμούς s,m1,m2,,mτ που ορίζονται μοναδικά για την G και ικανοποιούν τις συνθήκες

s0,  2m1,mi|mi+1,  1iτ-1.

Απόδειξη Σύμφωνα με το Θεώρημα 6.1.1 (βλ. επίσης Πρόταση 6.1.2) ισχύει ότι

G=AΠ,

όπου As είναι το άπειρο μέρος της G και είναι μία ελεύθερη αβελιανή ομάδα με πεπερασμένη βαθμίδα, έστω s0, και Π είναι το πεπερασμένο μέρος της G, έστω τάξης n<. Ας υποθέσουμε ότι

n=i=1tpisi

είναι η ανάλυση του n σε γινόμενο διακεκριμένων πρώτων p1,p2,,pτ. Τότε

Π=Gp1Gpτ,

όπου Gpi είναι η Sylow pi-υποομάδα της Π (βλ. Θεώρημα 6.2.2). Κάθε ομάδα Gpi, 1ir, αναλύεται σε ευθύ άθροισμα κυκλικών ομάδων με μοναδικό τρόπο σύμφωνα με τον τύπο της (βλ. Θεώρημα 6.3.4). Τώρα μπορούμε να εφαρμόσουμε την τεχνική που είδαμε στο παράδειγμα της αρχής του εδαφίου αυτού και οδηγούμαστε στην απόδειξη του Θεωρήματος. Ας παρατηρήσουμε μόνον ότι αν μας δοθούν πεπερασμένου πλήθους δυνάμεις πρώτων αριθμών, μπορούμε να διατάξουμε γινόμενα αυτών ώστε ο πρώτος εξ αυτών να διαιρεί τον δεύτερο, ο δεύτερος τον τρίτο κ.ο.κ.

Ορισμός 6.4.2

Ο αριθμός s στη σχέση s λέγεται ελεύθερη βαθμίδα ή Betti αριθμός της ομάδας G. Οι φυσικοί αριθμοί m1,m2,,mτ της σχέσης (6.4.1) λέγονται αναλλοίωτοι παράγοντες (invariant factors) της G. Η ανάλυση της ομάδας G, όπως δίνεται στη σχέση (6.4.1) λέγεται ανάλυση της G κατά τους αναλλοίωτους παράγοντές της (docomposition in invariant factors).

Παραδείγματα 6.4.3

1. Θα υπολογίσουμε τις μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης p2q4 και θα τις αναλύσουμε κατά τους αναλλοίωτους παράγοντες κάθε μίας. Οι προσθετικές αναλύσεις του 2 είναι:

(2),(1,1) (6.1)

και του 4:

(4),(1,1,1,1),(1,1,2),(1,3),(2,2). (6.2)

Άρα σύμφωνα με το Θεώρημα 6.4.1 οι μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες p2q4 είναι οι:

  1. i.

    p2×q4p2q4

  2. ii.

    p2×q×q×q×qq×q×q×p2q

  3. iii.

    p2×q×q×q2q×q×p2q2

  4. iv.

    q2×q2×q2q×p2q2

  5. v.

    p×p×q4p×pq4

  6. vi.

    p×p×q×q×q×qq×q×pq×pq

  7. vii.

    p×p×q×q×q2q×pq×pq2

  8. viii.

    p×p×q2×q2pq2×pq2.

Ας δούμε τώρα μία ενδιαφέρουσα εφαρμογή του Θεωρήματος 6.4.1, που είναι το περιεχόμενο της επόμενης πρότασης.

Πρόταση 6.4.4

Η πολλαπλασιαστική ομάδα ενός πεπερασμένου σώματος είναι κυκλική.

Απόδειξη Έστω F ένα πεπερασμένο σώμα με |F|=pn, όπου p είναι ένας πρώτος αριθμός για n1 φυσικός αριθμός (βλ. Παράρτημα Γ1). Η πολλαπλασιαστική ομάδα F* του σώματος F έχει pn-1 στοιχεία και βέβαια είναι αβελιανή. Επομένως, σύμφωνα με το Θεώρημα 6.4.1 αναλύεται κατά τους αναλλοίωτους παράγοντές της σε ευθύ γινόμενο κυκλικών ομάδων

F*α1×α2××αs,

για κάποιον φυσικό αριθμό s και αiF*, 1is, ώστε

|αi|=ord(αi), 1is

και

ord(αi)|ord(αi+1),  1is-1,

δηλ. οι αναλλοίωτοι παράγοντες της F* είναι οι ord(αi),1is. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι η τάξη κάθε στοιχείου του F* διαιρεί την τάξη του στοιχείου αs. Έστω ord(αs)=r. Αφού ord(α)|r, για κάθε στοιχείο αF*, έπεται ότι αr=1. Άρα κάθε στοιχείο του F* είναι ρίζα του πολυωνύμου xr-1F[x] και επειδή το xr-1 έχει το πολύ r ρίζες στο F, προκύπτει ότι p-1r. Όμως, ο r ως τάξη ενός στοιχείου της ομάδας F* (του στοιχείου αs) πρέπει να διαιρεί την τάξη της F*, δηλ. r|(p-1) και συνεπώς rp-1. Επομένως r=p-1. Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα στοιχείο αsF* με ord(αs)=|F*|. Επομένως, η F* είναι κυκλική ομάδα και F*=αs.

Ασκήσεις

1. Να υπολογίσετε τις μη ισόμορφες αβελιανές ομάδες τάξης: i. 96, ii. 360, iii. 200
2. Να υπολογίσετε τους αναλλοίωτους παράγοντες των αβελιανών ομάδων με τάξη 180.
3. Έστω n=i=1tpiei η ανάλυση του φυσικού αριθμού n σε γινόμενο διακεκριμένων πρώτων. Να αποδείξετε ότι

np1e1××ptet.

4. Να αποδείξετε ότι αν η τάξη μίας πεπερασμένης αβελιανής ομάδας δεν διαιρείται από το τετράγωνο φυσικού αριθμού, τότε είναι κυκλική.
5. Να αποδείξετε ότι μία πεπερασμένη μη κυκλική αβελιανή ομάδα περιέχει μία υποομάδα τύπου (p,p) για κάποιον πρώτο φυσικό αριθμό.
6. Να υπολογίσετε πόσα στοιχεία τάξης p2 έχει η ομάδα p×p2, όπου p είναι ένας πρώτος φυσικός αριθμός.