Σε ένα διμερές γράφημα με σύνολα κορυφών και και ένα ταίριασμα ένα μονοπάτι, χωρίς επαναλαμβανόμενες ακμές, που αρχίζει από μια αταίριαστη κορυφή του και περιέχει εναλλακτικά ακμές από το και το , λέγεται εναλλακτικό μονοπάτι.
Αν ένα εναλλακτικό μονοπάτι τελειώνει σε μια αταίριαστη κορυφή του τότε λέγεται επαυξάνον μονοπάτι.
Τα επαυξάνοντα μονοπάτια είναι σημαντικά γιατί η ύπαρξη ενός τέτοιου μονοπατιού συνεπάγεται την ύπαρξη ενός μεγαλύτερου ταιριάσματος από το υπάρχον. Πράγματι, σε ένα επαυξάνον μονοπάτι οι ακμές είναι εναλλακτικά εκτός του , από το , εκτός του , κ.ο.κ., και τελειώνουν με μια ακμή εκτός του , μια και η τελευταία κορυφή του μονοπατιού είναι στο και αταίριαστη στο ταίριασμα . Αν λοιπόν αφαιρέσουμε από το τις ακμές του που συμμετέχουν σε ένα επαυξάνον μονοπάτι και προσθέσουμε στο τις ακμές του που δεν ανήκαν στο , παίρνουμε ένα άλλο σύνολο ακμών που είναι μεγαλύτερο του κατά μία ακμή. Το σημαντικό εδώ είναι ότι και το είναι ταίριασμα (Άσκηση 6.15 παρακάτω), άρα, χρησιμοποιώντας το καταφέραμε να αυξήσουμε το μέγεθος του δοθέντος ταιριάσματος.
Είναι σημαντικό ότι ισχύει και το αντίστροφο της Άσκησης 6.15, και αυτό δεν είναι καθόλου προφανές.
Επειδή τα και είναι ταιριάσματα έπεται ότι οι κορυφές του έχουν όλες βαθμό 0, 1 ή 2 (στο , όχι στο ). Αυτό ισχύει γιατί αν μια κορυφή του έχει βαθμό 3 ή περισσότερο τότε υπάρχουν είτε δύο ακμές του είτε δύο ακμές του που καταλήγουν στην κορυφή αυτή, πράγμα που αντιφάσκει με τον ορισμό του ταιριάσματος που απαιτεί όλες οι ακμές του ταιριάσματος να μη μοιράζονται καμία κορυφή.
Από αυτό προκύπτει ότι κάθε συνεκτική συνιστώσα του είναι είτε ένας κύκλος είτε ένα μονοπάτι (ενδεχομένως μήκους 0, μια μόνη κορυφή δηλαδή). Και στις δύο αυτές περιπτώσεις οι ακμές σε κάθε συνεκτική συνιστώσα προέρχονται εναλλάξ από το και το . Όταν η συνιστώσα είναι κύκλος χρησιμοποιούνται σε αυτή ίσο πλήθος ακμών από το και το . Όταν η συνιστώσα δεν είναι κύκλος αλλά μονοπάτι, ο μόνος τρόπος να εμφανίζονται σε αυτή λιγότερες -ακμές απ' ότι -ακμές είναι το μονοπάτι αυτό να αρχίζει και να τελειώνει με -ακμή πράγμα που θα σήμαινε ότι το μονοπάτι αυτό θα ήταν επαυξάνον για το ταίριασμα , με ενδεχόμενη εναλλαγή των ρόλων των πλευρών και .
Επειδή έχουμε υποθέσει ότι επαυξάνοντα μονοπάτια δεν υπάρχουν έπεται ότι και σε αυτή την περίπτωση (η συνιστώσα είναι μονοπάτι καί όχι κύκλος) χρησιμοποιούνται τουλάχιστον τόσες -ακμές όσες και . Και αφού το είναι μέγιστο ταίριασμα έπεται ότι το πλήθος ακμών του είναι ίσο με αυτό του και άρα είναι κι αυτό μέγιστο, όπως έπρεπε να δείξουμε.
Υπόδειξη: Κάθε ακμή του πρέπει να περιέχει τουλάχιστον μια κορυφή του . Μπορεί μια τέτοια κορυφή να περιέχεται και σε άλλη ακμή του ;
Επιλέγουμε λοιπόν να βάλουμε στο σύνολο μια ακριβώς κορυφή από κάθε ακμή του , και θα πρέπει να επιλέξουμε με κάποιο τρόπο ποια από τις δύο κορυφές να βάλουμε. Το κριτήριό μας θα είναι το παρακάτω:
Έστω , με . Αν υπάρχει εναλλακτικό μονοπάτι που καταλήγει στο τότε βάζουμε την κορυφή στο σύνολο , αλλιώς βάζουμε την κορυφή .Είναι φανερό ότι με αυτή την κατασκευή ισχύει
Μπορούμε συνεπώς να υποθέσουμε ότι . Αν το δεν είναι στο τότε , άρα υπάρχει κάποιο εναλλακτικό μονοπάτι που καταλήγει στο . (Δείτε την περίπτωση αυτή στο Σχήμα 6.7.)
Οι βαριές ακμές είναι στο ταίριασμα και οι άλλες όχι. Τότε όμως υπάρχει και κάποιο εναλλακτικό μονοπάτι που καταλήγει στο : είτε το μέρος του έως το αν είτε το (το ακολουθούμενο από το μονοπάτι ). Επειδή το είναι μέγιστο το πέρα από εναλλακτικό δε μπορεί να είναι και επαυξάνον μονοπάτι, άρα το είναι ταιριασμένο στο και είχε επιλεγεί για το λόγω της ύπαρξης του εναλλακτικού μονοπατιού που καταλήγει στο .
Υπόδειξη: Φτιάξτε ένα γράφημα που έχει ως κορυφές όλες τις ευθείες του πίνακα (το πλήθος τους είναι ) και ενώστε δύο ευθείες με μια ακμή αν και μόνο αν οι δύο αυτές ευθείες τέμνονται στον και στην τομή τους υπάρχει άσος. Το γράφημα που δημιουργείται είναι φυσικά διμερές με τις δύο πλευρές να είναι οι γραμμές και οι στήλες του πίνακα. Ερμηνεύστε σε αυτό το γράφημα τις έννοιες «ταίριασμα» και «κάλυμμα» και εφαρμόστε το Θεώρημα 6.5.
Πράγματι ας υποθέσουμε ότι σε ένα διμερές γράφημα ισχύει η συνθήκη (6.1) αλλά δεν υπάρχει πλήρες ταίριασμα του . Από το Θεώρημα 6.5 υπάρχει σύνολο κορυφών , με , που είναι κάλυμμα κορυφών, έστω με και . Έπεται ότι . Επειδή το είναι κάλυμμα κορυφών έχουμε ότι δεν υπάρχουν στο ακμές ανάμεσα στα σύνολα και , άρα
Mihalis Kolountzakis 2015-11-28