Κεφάλαιο

8

Προσομοίωση πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων

8.1. Δεδομένα παραδείγματος Α: Υπολογισμός καμπτικών ροπών πλάκας με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων

Ζητείται ο υπολογισμός των καμπτικών ροπών πλάκας οπλισμένου σκυροδέματος για το ίδιο βάρος της, μέσω προσομοίωσης με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων και σύγκριση με την κλασσική μέθοδο προσδιορισμού από πίνακες Czerny:

• Για πλάκα με συνθήκες στήριξης ελεύθερης έδρασης στην περίμετρο.
• Για πλάκα με συνθήκες στήριξης πάκτωσης στην περίμετρο.

Να ληφθεί υπόψη πλάκα πάχους 0.2m και διαστάσεων 5.1x3.0m, ειδικό βάρος για το σκυρόδεμα γ=25kN/m³, μέτρο ελαστικότητας E=2.8∙10⁷ kPa και λόγος Poisson=0.0.

8.1.1 Υπολογισμός ροπών πλάκας με τυποποιημένη διαδικασία

Το κατανεμημένο φορτίο της πλάκας πάχους 0.2m υπολογίζεται πολλαπλασιάζοντας με το ειδικό βάρος του σκυροδέματος, οπότε προκύπτει τιμή ίση με 5.0kN/m². Για τον απλοποιημένο προσδιορισμό των ροπών της πλάκας θα χρησιμοποιηθούν οι πίνακες Czerny (1970) που βασίζονται στη θεωρία της ελαστικότητας και θεωρώντας μηδενική τιμή λόγου Poisson. Ο λόγος των πλευρών της πλάκας ισούται με 5.1/3.0=1.7 (μεγάλη προς μικρή πλευρά), άρα από τους πίνακες Czerny λαμβάνονται τα εξής:

Πλάκα με συνθήκες στήριξης ελεύθερης έδρασης στην περίμετρο (ροπές ανοίγματος):

$$m_{x,m}=\frac{p\cdot l_x^2}{11.9}=\frac{5\cdot 3^2}{11.9}={3.78}_{}KNm$$

(8.1)

$$m_{y,\max }=\frac{p\cdot l_x^2}{37.3}=\frac{5\cdot 3^2}{37.3}={1.21}_{}KNm$$

(8.2)

Πλάκα με συνθήκες στήριξης πάκτωσης στην περίμετρο (ροπές ανοίγματος και στήριξης):

$$m_{x,m}=\frac{p\cdot l_x^2}{26.9}=\frac{5\cdot 3^2}{26.9}={1.67}_{}KNm$$

(8.3)

$$m_{y,\max }=\frac{p\cdot l_x^2}{101.3}=\frac{5\cdot 3^2}{101.3}={0.44}_{}KNm$$

(8.4)

$$m_{x,erm}=-\frac{p\cdot l_x^2}{12.5}=-\frac{5\cdot 3^2}{12.5}=-{3.60}_{}KNm$$

(8.5)

$$m_{y,erm}=-\frac{p\cdot l_x^2}{17.5}=-\frac{5\cdot 3^2}{17.5}=-{2.57}_{}KNm$$

(8.6)

8.1.2. Προσομοίωση και ανάλυση πλάκας με συνθήκες στήριξης ελεύθερης έδρασης

Για την εισαγωγή της γεωμετρίας της πλάκας, καθώς δεν υπάρχει αντίστοιχος έτοιμος βοηθητικός φορέας, χρησιμοποιείται πλέγμα βοηθητικών γραμμών που δημιουργείται από την επιλογή Grid Only του αρχικού παραθύρου του προγράμματος, σύμφωνα με το Σχήμα 8.1. Σημειώνεται πως είναι απαραίτητη η ύπαρξη έστω μιας βοηθητικής γραμμής Z, προκειμένου να οριστεί η κατακόρυφη θέση του επιπέδου XY στο οποίο θα σχεδιαστεί ο φορέας. Προφανώς, εφόσον υπάρχει μόνο μια γραμμή Z, δεν ορίζεται κάποια απόσταση στην κατακόρυφη έννοια, άρα το πεδίο Grid Spacing – Z direction δεν έχει φυσική σημασία.

Στη συνέχεια, στο αριστερό παράθυρο της επιφάνειας σχεδίασης του προγράμματος όπου εμφανίζεται το επίπεδο xy, γίνεται η σχεδίαση του επιφανειακού στοιχείου της πλάκας από την εντολή Draw → Draw Rectangular Area. Το επιφανειακό στοιχείο που προκύπτει, αφού επιλεγεί, διακριτοποιείται σε 6 τμήματα κατά X και 10 τμήματα κατά Y με την εντολή Edit → Edit Areas → Divide Areas (Σχήμα 8.2). Στους περιμετρικούς κόμβους της πλάκας ορίζονται αρθρώσεις ως συνθήκη στήριξης (Assign → Joint → Restraints). Στο σημείο αυτό μπορεί να γίνει αποθήκευση του αρχείου με το όνομα Chapter 08a1.SDB.

Σχήμα 8.1 Δημιουργία πλέγματος βοηθητικών γραμμών καννάβου για τη σχεδίαση της πλάκας.

Σχήμα 8.2 Διακριτοποίηση πλάκας σε περισσότερα πεπερασμένα στοιχεία και ορισμός αρθρώσεων στους περιμετρικούς κόμβους.

Για το υλικό της πλάκας θα δημιουργηθεί ένα νέο υλικό με την ονομασία MATERIAL, χρησιμοποιώντας τις ιδιότητες σκυροδέματος που δίνονται στην εκφώνηση σύμφωνα με το Σχήμα 8.3. Σημειώνεται πως το κατανεμημένο φορτίο λόγω του ίδιου βάρους της πλάκας μπορεί να δοθεί με δυο τρόπους: (α) κατά τον καθορισμό των ιδιοτήτων του υλικού, στο πεδίο που δίνεται το ειδικό βάρος (25kN/m³) και (β) ως εξωτερικά επιβαλλόμενη κατανεμημένη φόρτιση 5kN/m², όπως θα παρουσιαστεί στη συνέχεια του Κεφαλαίου.

Η διατομή των επιφανειακών στοιχείων της πλάκας καθορίζεται από την επιλογή Define → Section Properties → Area Sections, όπου είναι δυνατή είτε η δημιουργία νέας διατομής είτε η τροποποίηση της υφιστάμενης διατομής ASEC1 σε PLAKA (Σχήμα 8.4). Εκεί ορίζεται το πάχος της πλάκας σε κάμψη (καταπόνηση εκτός επιπέδου - Bending) και σε δυνάμεις δυστένειας-μεμβράνης (καταπόνηση εντός επιπέδου - Membrane), ενώ παράλληλα επιλέγεται και το υλικό που δημιουργήθηκε προηγουμένως.

Συντελεστές απομείωσης ιδιοτήτων για πλάκες οπλισμένου σκυροδέματος (εμφάνιση/απόκρυψη κειμένου)

Σχήμα 8.3 Δημιουργία νέου υλικού για το οπλισμένο σκυρόδεμα της πλάκας.

Σχήμα 8.4 Τροποποίηση υφιστάμενης διατομής επιφανειακού στοιχείου και ορισμός ιδιοτήτων πλάκας.

Όπως προαναφέρθηκε, το ειδικό βάρος του υλικού χρησιμοποιείται για τον καθορισμό του ίδιου βάρους της πλάκας. Υπάρχει όμως δυνατότητα το ίδιο βάρος της πλάκας να οριστεί με χρήση εξωτερικού, επιφανειακά κατανεμημένου φορτίου. Για να εξεταστούν και οι δυο εναλλακτικές προσεγγίσεις ορίζονται δυο (2) μορφές φόρτισης (Define → Load Patterns), όπως φαίνεται στο Σχήμα 8.5, μια για να ληφθεί υπόψη το εξωτερικά επιβαλλόμενο φορτίο (LOAD1, οπότε δίνεται συντελεστής ίδιου βάρους 0) και μια για να ληφθεί υπόψη μόνο το ίδιο βάρος της διατομής (SELF-WEIGHT όπου δίνεται συντελεστής ίδιου βάρους 1). Η προϋπάρχουσα μορφή φόρτισης με την ονομασία DEAD μπορεί να διαγραφεί. Στη συνέχεια γίνεται και ο έλεγχος του σωστού ορισμού των καταστάσεων ανάλυσης, από την εντολή Define → Load Cases, σύμφωνα με όσα έχουν αναλυθεί σε προηγούμενα παραδείγματα.

Το εξωτερικό κατανεμημένο φορτίο των 5kN/m² ορίζεται αφού επιλεγούν τα επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία της πλάκας, μέσω της εντολής Define → Area Loads → Uniform Shell στη μορφή φόρτισης LOAD1 (Σχήμα 8.6).

Σχήμα 8.5 Ορισμός μορφών φόρτισης με χρήση ειδικού βάρους υλικού (SELF-WEIGHT) ή εξωτερικά επιβαλλόμενου φορτίου (LOAD1).

Σχήμα 8.6 Ανάθεση εξωτερικού, επιφανειακά κατανεμημένου φορτίου πλάκας στη μορφή φόρτισης LOAD1.

Ο φορέας είναι πλέον έτοιμος για ανάλυση, κάτι που γίνεται με την εντολή Analyze → Run Analysis και Run Now. Από την εντολή Display → Show Deformed Shape, επιλέγεται η εμφάνιση της παραμορφωμένης γραμμής του φορέα για το εξωτερικό φορτίο LOAD1, οπότε και εμφανίζεται η παραμόρφωση εκτός επιπέδου της πλάκας (Σχήμα 8.7). Με την επιλογή Start Animation εμφανίζεται παραστατικά το βέλος κάμψης της πλάκας εκτός επιπέδου. Ακριβώς ίδια εικόνα θα πρέπει να λαμβάνεται κατά την εμφάνιση της παραμορφωμένης κατάστασης του φορέα λόγω της μορφή φόρτισης SELF-WEIGHT, καθώς η φόρτιση του φορέα είναι ισοδύναμη.

Σχήμα 8.7 Παραμορφωμένη κατάσταση του φορέα για το εξωτερικό κατανεμημένο φορτίο LOAD1.

Οι καμπτικές ροπές της πλάκας μπορούν να εμφανιστούν από την εντολή Display → Show Forces/Stresses → Shells. Για την όπλιση κατά X επιλέγεται η ροπή M11 και για την όπλιση κατά Y η ροπή M22 (Σχήμα 8.8), οπότε εμφανίζονται οι εικόνες του Σχήματος 8.9. Σημειώνεται πως η μέγιστη τιμή της M22 δεν είναι αυτή που εμφανίζεται στο μέσον της πλάκας αλλά σε μικρή απόσταση εκατέρωθεν, με τιμή 1.815kNm. Η παρατήρηση αυτή συμβαδίζει με την ανάπτυξη των ροπών m_y, όπως εικονίζονται στα σκαριφήματα που συνοδεύουν τους πίνακες Czerny. Όπως αναμενόταν, στην περίμετρο της πλάκας, η τιμή των καμπτικών ροπών μηδενίζεται σε κάθε διεύθυνση λόγω της αρθρωτής στήριξης.

Βλέποντας τα αντίστοιχα αποτελέσματα για τη φορτιστική κατάσταση SELF-WEIGHT, η οποία δεν περιλαμβάνει εξωτερικά φορτία αλλά μόνο το ίδιο βάρος της κατασκευής, διαπιστώνεται ότι τα αποτελέσματα είναι ταυτόσημα, κάτι που ήταν άλλωστε αναμενόμενο. Η μορφή των διαγραμμάτων ροπών που εμφανίστηκαν κατά την ανάλυση με το SAP 2000 συμβαδίζει με αυτή των σχημάτων που προτάθηκαν από τον Czerny (1970). Η σύγκριση των τιμών παρουσιάζεται στον Πίνακα 8.1, όπου διαπιστώνεται μια σχεδόν απόλυτη συμφωνία μεταξύ των δυο προσεγγίσεων.

Θα πρέπει να σημειωθεί πως τα αποτελέσματα της αριθμητικής ανάλυσης, κυρίως όσον αφορά την ακριβή μορφή μεταβολής των ροπών στα διάφορα σημεία της πλάκας, αναμένεται να διαφοροποιηθούν σε περίπτωση που επιλεγεί πιο αραιή ή πυκνότερη διακριτοποίηση της πλάκας σε επιμέρους επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία.

Σχήμα 8.8 Εμφάνιση καμπτικών ροπών πλάκας κατά X (M11) για το εξωτερικό φορτίο.

Σχήμα 8.9 Εμφάνιση καμπτικών ροπών πλάκας κατά X (M11-αριστερά) και κατά Y (M22-δεξιά) για το εξωτερικό φορτίο LOAD1.

Μέθοδος	M11=mx,m	M22=my,max
Πίνακες Czerny	3.78 kNm	1.21 kNm
SAP 2000	3.82 kNm	1.21 kNm
Απόκλιση	1.06%	0.00%

Πίνακας 8.1 Σύγκριση αποτελεσμάτων ροπών κάμψης πλάκας (απλή έδραση περιμετρικά).

8.1.3. Προσομοίωση και ανάλυση πλάκας με συνθήκες στήριξης πάκτωσης

Για την επίλυσης της πλάκας με τις πακτώσεις περιμετρικά, αρκεί η αποθήκευση του αρχείου με διαφορετικό όνομα ως Chapter 08a2.SDB και στη συνέχεια η μετατροπή του τύπου των στηρίξεων από αρθρώσεις σε πακτώσεις. Ακολουθεί η ανάλυση του προσομοιώματος.

Οι καμπτικές ροπές της πλάκας για την όπλιση κατά X (ροπή M11) και για την όπλιση κατά Y (ροπή M22) εμφανίζουν πλέον μη μηδενική τιμή στην περίμετρο, λόγω της ύπαρξης πάκτωσης (Σχήματα 8.10 και 8.11 αντίστοιχα). Η μορφή των διαγραμμάτων ροπών που εμφανίζονται κατά την ανάλυση με το SAP 2000 συμβαδίζει με αυτή των σχημάτων που προτάθηκαν από τον Czerny (1970), ενώ η σύγκριση των τιμών παρουσιάζεται στον Πίνακα 8.2. Διαπιστώνεται μια γενικά καλή συμφωνία σε όλες τις ροπές, με τη μέγιστη απόκλιση να φτάνει στο 8.38%. Σημειώνεται πως αν η ανάλυση επαναληφθεί με περαιτέρω διακριτοποίηση του κάθε επιφανειακού στοιχείου πλάκας, τα αποτελέσματα συγκλίνουν σχεδόν απόλυτα με αυτά των πινάκων Czerny (ενδεικτική εικόνα στο Σχήμα 8.12 για τη ροπή Μ11 και διακριτοποίηση του κάθε υφιστάμενου επιφανειακού στοιχείου σε 5x5 επιμέρους πεπερασμένα στοιχεία).

Σχήμα 8.10 Εμφάνιση καμπτικών ροπών πλάκας κατά X (M11) για το εξωτερικό φορτίο LOAD1.

Σχήμα 8.11 Εμφάνιση καμπτικών ροπών πλάκας κατά Y (M22) για το εξωτερικό φορτίο LOAD1 (σημειώνεται πως η μέγιστη τιμή ροπής ανοίγματος που εμφανίζεται στο σχήμα δεν αναπτύσσεται στο μέσον της πλάκας κατά Y).

Μέθοδος	M11=mx,m	M22=my,max	M11=mx,erm	M22=my,erm
Πίνακες Czerny	1.67 kNm	0.44 kNm	-3.60 kNm	-2.57 kNm
SAP 2000	1.81 kNm	0.46 kNm	-3.54 kNm	-2.45 kNm
Απόκλιση	8.38%	4.55%	1.67%	4.67%

Πίνακας 8.2 Σύγκριση αποτελεσμάτων ροπών κάμψης πλάκας (πάκτωση περιμετρικά).

Σχήμα 8.12 Εμφάνιση καμπτικών ροπών πλάκας κατά Χ (Μ11) για το εξωτερικό φορτίο LOAD1 σε προσομοίωμα με πυκνότερη διακριτοποίηση της πλάκας (κάθε υφιστάμενο επιφανειακό στοιχείο σε 5x5 επιμέρους πεπερασμένα στοιχεία).

8.2. Δεδομένα παραδείγματος Β: Προσομοίωση διαφραγματικής λειτουργίας πλάκας με επιφανειακά πεπερασμένα στοιχεία

Ζητείται η προσομοίωση της διαφραγματικής λειτουργίας σε πλάκα ορόφου οπλισμένου σκυροδέματος, με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων, στην περίπτωση του φορέα του Κεφαλαίου 5 και ενδεικτική σύγκριση με τα αποτελέσματα της αυτοματοποιημένης διαφραγματικής λειτουργίας του προγράμματος. Να θεωρηθεί πλάκα πάχους 0.15m, με ιδιότητες υλικού όμοιες με τα υπόλοιπα δομικά στοιχεία. Παράλληλα, να υιοθετηθούν ίδιες παραδοχές προσομοίωσης με το παράδειγμα του Κεφαλαίου 5, ώστε η σύγκριση να αφορά ισοδύναμα μοντέλα ανάλυσης.

Προσομοίωση διαφραγματικής λειτουργίας σε πλάκες μη κανονικού σχήματος (εμφάνιση/απόκρυψη κειμένου)

8.2.1 Αποτελέσματα ανάλυσης φορέα με αυτοματοποιημένη διαφραγματική λειτουργία

Η σύγκριση των αποτελεσμάτων μεταξύ των διαφορετικών προσομοιωμάτων θα περιοριστεί στην τιμή της μετακίνησης ενός κόμβου οροφής και της ροπής στη βάση ενός υποστυλώματος. Στο Σχήμα 8.13 εικονίζεται η παραμορφωμένη γραμμή του φορέα του Κεφαλαίου 5 για τη φόρτιση G+0.3Q+Ex+0.3Ey, όπως και οι τιμές των μετακινήσεων ενός γωνιακού κόμβου του τελευταίου ορόφου. Οι τιμές της ροπής στη βάση του γωνιακού στύλου για τον ίδιο συνδυασμό φόρτισης φαίνονται στο Σχήμα 8.14.

Σχήμα 8.13 Εμφάνιση παραμορφωμένης γραμμής φορέα και τιμών μετακίνησης γωνιακού κόμβου κορυφής (αυτοματοποιημένη διαφραγματική λειτουργία πλάκας).

Σχήμα 8.14 Εμφάνιση καμπτικών ροπών στη βάση γωνιακού υποστυλώματος φορέα (αυτοματοποιημένη διαφραγματική λειτουργία πλάκας).

8.2.2 Ανάλυση φορέα με προσομοίωση της διαφραγματικής λειτουργίας πλάκας με τη χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων

Για την ανάλυση με προσομοίωση της διαφραγματικής λειτουργίας της πλάκας μέσω της χρήσης επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων, το αρχείο του Κεφαλαίου 5 (Chapter 05.SDB) αποθηκεύεται ως Chapter 08b.SDB.

Αρχικά γίνεται διαγραφή των υφιστάμενων αυτοματοποιημένων διαφραγμάτων, με την επιλογή ενός τυχαίου κόμβου του φορέα (για την ενεργοποίηση του σχετικού menu εντολών) και την εντολή Assign → Joint → Constraints, όπου διαγράφονται τα υφιστάμενα διαφράγματα με Delete Constraint.

Στη συνέχεια γίνεται η εισαγωγή των επιφανειακών στοιχείων της πλάκας. Στο επίπεδο του 1ου ορόφου (Z=3m, σε όψη xy), σχεδιάζεται ένα ενιαίο επιφανειακό στοιχείο (Draw → Draw Rectangular Area) το οποίο καλύπτει όλη την επιφάνεια του ορόφου, όπως φαίνεται στο Σχήμα 8.15. Για να δοθεί ορθότερη προσομοίωση της διαφραγματικής λειτουργίας της πλάκας, θα πρέπει το επιφανειακό στοιχείο να διαιρεθεί σε επιμέρους στοιχεία που θα συνδέονται με τις δοκούς του ορόφου. Σημειώνεται πως επειδή στο παρόν εξετάζεται μόνο η διαφραγματική λειτουργία της πλάκας, δεν απαιτείται ιδιαίτερα πυκνή διακριτοποίηση. Στην περίπτωση που ήταν επιθυμητή και η εξέταση θεμάτων όπως οι αναπτυσσόμενες καμπτικές ροπές στην πλάκα ή η κατανομή φορτίων από την πλάκα στις δοκούς, θα χρειαζόταν πυκνότερη διακριτοποίηση από αυτήν που υιοθετείται στο συγκεκριμένο παράδειγμα.

Σχήμα 8.15 Επιφανειακό πεπερασμένο στοιχείο Shell στο επίπεδο του 1ου ορόφου.

Ένας εναλλακτικός τρόπος διακριτοποίησης στοιχείων χρησιμοποιεί το πλέγμα των βοηθητικών γραμμών καννάβου (Grid). Αρχικά δημιουργούνται νέες βοηθητικές γραμμές κατά X και κατά Y στις θέσεις στις οποίες πρέπει να διακριτοποιηθεί το επιφανειακό στοιχείο, δηλαδή ανά μέτρο όπως έχει επιλεγεί στην παρούσα περίπτωση. Η αλλαγή του πλέγματος βοηθητικών γραμμών (Σχήμα 8.16) μπορεί να γίνει είτε από την επιλογή Define → Coordinate Systems/Grids και στη συνέχεια τροποποίηση του υφιστάμενου πλέγματος GLOBAL, είτε με double click σε μια υφιστάμενη βοηθητική γραμμή. Η νέα εικόνα του επιπέδου xy με τις βοηθητικές γραμμές που δημιουργήθηκαν φαίνεται στο Σχήμα 8.17.

Σχήμα 8.16 Προσθήκη βοηθητικών γραμμών καννάβου κάτω από τις υφιστάμενες κατά Χ (ανά μέτρο μεταξύ -9 και +9) και Υ (ανά μέτρο μεταξύ -6 και +6).

Σχήμα 8.17 Εικόνα του παραθύρου σχεδίασης σε ΧΥ με τις νέες βοηθητικές γραμμές.

Στη συνέχεια, επιλέγεται το επιφανειακό στοιχείο και γίνεται η διακριτοποίηση του σε επιμέρους στοιχεία από την εντολή Edit → Edit Areas → Divide Areas, με την επιλογή Divide Area Based on Points or Area Edges → Intersections of Visible Straight Grid Lines With Area Edges (Σχήμα 8.18). Η εικόνα του φορέα μετά τη διακριτοποίηση φαίνεται στο Σχήμα 8.19.

Σχήμα 8.18 Διακριτοποίηση του επιφανειακού στοιχείου με χρήση των βοηθητικών γραμμών καννάβου.

Σχήμα 8.19 Εικόνα του 1ου ορόφου μετά τη διακριτοποίηση του επιφανειακού στοιχείου.

Ακολουθεί η αναπαραγωγή των επιφανειακών στοιχείων στους υπόλοιπους ορόφους. Χρησιμοποιείται για την επιλογή των επιφανειακών στοιχείων η εντολή Select → Select → Properties → Area Sections (ASEC1), ενώ με την εντολή Edit → Replicate γίνεται αντιγραφή των επιφανειακών στοιχείων στους υπόλοιπους 3 ορόφους που ισαπέχουν μεταξύ τους κατά 3m (Σχήμα 8.20). Η τελική εικόνα του φορέα φαίνεται στο Σχήμα 8.21.

Σχήμα 8.20 Αντιγραφή των επιφανειακών στοιχείων στους υπόλοιπους ορόφους.

Σχήμα 8.21 Τελική εικόνα του φορέα.

Τέλος, απαιτείται ο ορισμός των κατάλληλων ιδιοτήτων για τα επιφανειακά στοιχεία που δημιουργήθηκαν. Από το Define → Section Properties → Area Sections, με τροποποίηση της υπάρχουσας διατομής ASEC1, γίνεται μετονομασία σε PLAKA και ορίζονται οι κατάλληλες τιμές ιδιοτήτων (πάχος πλάκας 0.15m) όπως και το επιθυμητό υλικό (Σχήμα 8.22). Καθώς η ύπαρξη των επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων πλάκας έχει ως στόχο την αναπαραγωγή της διαφραγματικής της λειτουργίας, δίδεται τιμή πάχους μόνο στην ιδιότητα Membrane (μεμβράνη) του επιφανειακού στοιχείου. Πράγματι, τυχόν τιμή πάχους στην ιδιότητα Bending (κάμψη) θα είχε ως αποτέλεσμα πεπερασμένη τιμή δυσκαμψίας της πλάκας εκτός επιπέδου, άρα θα διαφοροποιούσε τη δυσκαμψία των δοκών με τις οποίες συνδέεται, τροποποιώντας τα δεδομένα της ανάλυσης σε σχέση με τον φορέα του Κεφαλαίου 5.

Συντελεστές απομείωσης ιδιοτήτων για πλάκες οπλισμένου σκυροδέματος (εμφάνιση/απόκρυψη κειμένου)

Σύνδεση επιφανειακών με γραμμικά πεπερασμένα στοιχεία (εμφάνιση/απόκρυψη κειμένου)

Σχήμα 8.22 Ορισμός ιδιοτήτων για τη διατομή των επιφανειακών στοιχείων πλάκας.

Πλέον ο φορέας είναι έτοιμος προς ανάλυση. Στο Σχήμα 8.23 εικονίζεται η παραμορφωμένη γραμμή του φορέα για τη φόρτιση G+0.3Q+Ex+0.3Ey, όπως και οι τιμές των μετακινήσεων του γωνιακού κόμβου του τελευταίου ορόφου. Οι τιμές της ροπής στη βάση του γωνιακού στύλου για τον ίδιο συνδυασμό φόρτισης φαίνονται στο Σχήμα 8.24.

Σχήμα 8.23 Εμφάνιση παραμορφωμένης γραμμής φορέα και τιμών μετακίνησης γωνιακού κόμβου κορυφής (διαφραγματική λειτουργία πλάκας με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων).

Σχήμα 8.24 Εμφάνιση καμπτικών ροπών στη βάση γωνιακού υποστυλώματος φορέα (διαφραγματική λειτουργία πλάκας με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων).

8.2.3 Σύγκριση αποτελεσμάτων μεταξύ προσομοιωμάτων

Η σύγκριση των αποτελεσμάτων, για τα προσομοιώματα αυτοματοποιημένης διαφραγματικής λειτουργίας της πλάκας και χρήσης επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων, φαίνεται στον Πίνακα 8.3. Από την ταύτιση των αποτελεσμάτων που εξετάζονται, συμπεραίνεται πως η χρήση των επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων αντικατέστησε με επιτυχία την αυτόματη διαφραγματική λειτουργία του προγράμματος.

Μέθοδος	Κόμβος Ux	Κόμβος Uy	Στύλος M33	Στύλος M22
Αυτοματοποιημένο διάφραγμα	0.00889m	0.00383m	92.91 kNm	24.48 kNm
Διαφραγματική λειτουργία με χρήση επιφανειακών πεπερασμένων στοιχείων	0.00890m	0.00383m	92.55 kNm	24.45 kNm
Απόκλιση	0.11%	0.00%	0.39%	0.12%

Πίνακας 8.3 Σύγκριση αποτελεσμάτων μεταξύ διαφορετικών προσομοιωμάτων διαφραγματικής λειτουργίας.

Βιβλιογραφικές αναφορές Κεφαλαίου 8

• American Concrete Institute (2011). Building Code requirements for structural concrete (ACI 318-11) and Commentary. ACI Committee 318.
• CEN (2004). EN 1998–1: Eurocode 8: Design of structures for earthquake resistance, Part 1: General rules, seismic actions and rules for buildings. Brussels: European Committee for Standardisation.
• Czerny, F. (1970). Tafeln für vierseitig und dreiseitig gelagerte Rechteckplatten: Betonkalender.
• Αβραμίδης, Ι. Ε. (2001). Αριθμητικές Μέθοδοι Ανάλυσης Κατασκευών. Εισαγωγή στη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων και στις μεθόδους προσομοίωσης κατασκευών. Θεσσαλονίκη: Πανεπιστημιακές Σημειώσεις, Εκδόσεις Αϊβάζη.
• Κίρτας, Ε., & Λιαλιαμπής, Ι. (2013). Σημειώσεις θεωρίας: Ειδικά Κεφάλαια Στατικής. Σέρρες: Τμήμα Πολιτικών Δομικών Έργων, Τ.Ε.Ι. Σερρών.
• Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. (2000). Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός, EAK2000. Αθήνα: Οργανισμός Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).