Οι παραπάνω ορισμοί γενικεύονται κατά προφανή τρόπο σε περισσότερους από δύο αριθμούς.
Έστω , με και ας γράψουμε την ακέραια διαίρεση :
Αφού έχουμε ότι το διαιρεί τα αλλά, από την άλλη, , το οποίο σημαίνει ότι ο είναι ένας κοινός διαιρέτης των , άρα . Όμως, όπως παρατηρήσαμε στην αρχή, , άρα και άρα και γράφεται ως ακέραιος γραμμικός συνδυασμός των .
Υπόδειξη: Επαγωγή ως προς και χρήση του Θεωρήματος 2.2.
Αντίστροφα, αν τότε από το Θεώρημα 2.2 έχουμε ότι υπάρχουν ακέραιοι τέτοιοι ώστε απ' όπου προκύπτει ότι .
Πώς μπορείς κανείς να υπολογίσει το μέγιστο κοινό διαιρέτη δύο θετικών ακεραίων;
Αν είναι η ακέραια διαίρεση τότε άρα και, αφού έπεται ότι . Όμως και άρα , άρα
Η προηγούμενη πρόταση είναι ουσιαστικά ο αλγόριθμος του Ευκλείδη για τον υπολογισμό του μέγιστου κοινού διαιρέτη δύο θετικών ακεραίων . Δηλ. αντικαθιστούμε τον μεγαλύτερο από τους δύο, έστω , από το υπόλοιπο της διαίρεσής του διά του μικροτέρου. Αν το υπόλοιπο αυτό είναι 0 (δηλ. αν ) τότε η απάντηση είναι . Αλλιώς συνεχίζουμε με τον υπολογισμό του μέχρι το να βγει 0.
Ιδού μια υλοποίηση του αλγορίθμου αυτού στη γλώσσα python:
def gcd(a, b): # find the gcd of a, b, where a >= b print a, b r = a % b # if a < b then this will reverse them at the next call if r == 0: return b else: return gcd(b, r)Η εντολή print που έχουμε βάλει ως πρώτη εντολή της συνάρτησης αυτής είναι απλά για να μας πληροφορεί ποιων αριθμών το μέγιστο κοινό διαιρέτη υπολογίζει πράγμα που μας βοηθάει να δούμε από ποιο ενδιάμεσα στάδια περνάει ο αλγόριθμος. Αν π.χ. καλέσουμε τη συνάρτηση με τους αριθμούς
print gcd(7735, 3003)τότε παίρνουμε
7735 3003 3003 1729 1729 1274 1274 455 455 364 364 91 91που είναι οι ενδιάμεσες κλήσεις στη συνάρτηση μαζί με το τελικό αποτέλεσμα (91).
Mihalis Kolountzakis 2015-11-28