21Θα μπορούσαμε να πάρουμε ∑ ⟨𝒪 ⟩0 = ⟨𝒪⟩t = (1∕n) nt′=0𝒪 (t′) , χωρίς να έχουμε μεγάλη διαφορά στα αποτελέσματα, όταν έχουμε t ≪ n . Με τον ορισμό που χρησιμοποιούμε έχουμε ελαφρά μικρότερα φαινόμενα πεπερασμένου μεγέθους του δείγματος. Επίσης, η επιλογή μας (13.53) αντί για την ρ𝒪(t) ∝ (1∕(n − t))∑nt−′=10−t𝒪 (t′)𝒪(t′ +t)− ⟨𝒪 ⟩0⟨𝒪⟩t μειώνει τα σφάλματα στρογγυλοποίησης.