Όπως και στην περίπτωση των κανονικών γλωσσών υπάρχει και για τις context free γλώσσες, ένα «<Λήμμα Άντλησης» που είναι πολύ χρήσιμο στο να αποδεικνύουμε ότι ορισμένες γλώσσες δεν είναι context free. Η μορφή του είναι πολύ παρόμοια με το Λήμμα Άντλησης για κανονικές γλώσσες κα ο τρόπος χρήσης του επίσης.
Ας υποθέσουμε ότι η είναι context free. Έστω τότε ο αριθμός που αναφέρεται στο Θεώρημα 9.3 και . Από το Θεώρημα 9.3 η λέξη γράφεται ως όπου ισχύουν τα συμπεράσματα του Θεωρήματος. Παρατηρούμε ότι η λέξη , που σύμφωνα με το Θεώρημα έχει μήκος το πολύ , δε μπορεί να περιέχει και και , ακριβώς επειδή το μήκος της δε φτάνει να «γεφυρώσει» τα της λέξης . Χωρίς βλάβη της γενικότητας υποθέτουμε ότι από τη λέξη αυτή λείπουν τα (και το επιχείρημα είναι εντελώς παρόμοιο αν λείπουν τα ). Από το Θεώρημα 9.3 έπεται ότι η λέξη (εφαρμόσαμε το Θεώρημα με ). Αλλά για να πάμε από τη λέξη στην σβήσαμε το και το , τα οποία δεν έχουν μέσα, άρα το πλήθος των στη λέξη έχει παραμείνει . Το μήκος της όμως είναι αυστηρά μικρότερο του (εδώ χρησιμοποιούμε το (α) από τα συμπεράσματα του Θεωρήματος), άρα δε μπορεί η λέξη να ανήκει στην , όπως είχαμε υποθέσει. Άρα η δεν είναι context free.