Όπως και στην περίπτωση των κανονικών γλωσσών υπάρχει και για τις context free γλώσσες, ένα «<Λήμμα Άντλησης» που είναι πολύ χρήσιμο στο να αποδεικνύουμε ότι ορισμένες γλώσσες δεν είναι context free. Η μορφή του είναι πολύ παρόμοια με το Λήμμα Άντλησης για κανονικές γλώσσες κα ο τρόπος χρήσης του επίσης.
Ας υποθέσουμε ότι η είναι context free. Έστω τότε
ο αριθμός που αναφέρεται στο Θεώρημα 9.3 και
. Από το Θεώρημα 9.3
η λέξη
γράφεται ως
όπου ισχύουν τα συμπεράσματα
του Θεωρήματος. Παρατηρούμε ότι η λέξη
, που σύμφωνα με το Θεώρημα
έχει μήκος το πολύ
, δε μπορεί να περιέχει και
και
, ακριβώς
επειδή το μήκος της δε φτάνει να «γεφυρώσει» τα
της λέξης
.
Χωρίς βλάβη της γενικότητας υποθέτουμε ότι από τη λέξη αυτή λείπουν τα
(και το επιχείρημα είναι εντελώς παρόμοιο αν λείπουν τα
).
Από το Θεώρημα 9.3 έπεται ότι η λέξη
(εφαρμόσαμε
το Θεώρημα με
).
Αλλά για να πάμε από τη λέξη
στην
σβήσαμε το
και το
, τα οποία
δεν έχουν
μέσα, άρα το πλήθος των
στη λέξη
έχει παραμείνει
.
Το μήκος της
όμως είναι αυστηρά μικρότερο του
(εδώ χρησιμοποιούμε
το (α) από τα συμπεράσματα του Θεωρήματος), άρα δε μπορεί η λέξη
να ανήκει στην
, όπως είχαμε υποθέσει.
Άρα η
δεν είναι context free.